شاید هنر و افتخار برخی معماران این باشد که چگونه یک شبه طرحی را می ریزند تا باغ و باغچه ای به نابودی رود و وبلایی در آن ساخته شود، آنگونه که به طور اخص در شمال کشور و به طور عام در سطح کشور و دره های سر سبز و دریاچه ها و جنگل ها شاهدیم، در این که طی چند دهه اخیر بسیاری از تفرجگاههای طبیعی ذات طبیعی خود را از دست داده و به یک شهرک تبدیل شده اند شکی نیست که در شهر همدان می توان به باغات سیلوار ودره مراد بیک و دره حیدره و عباس آباد و گنجنامه ای که رو به تغییرکاربری است و ... اشاره کرد که چگونه به بهانه گردشگری بهای سنگینی را پرداخت کرده اند ( مطابق پست قبل).

اما دردیگر سوی این نوع معماری مخرب که تابع بی چون و چرای کارفرما و پول هستند  معماران طبیعت دوستی هم هستند که افتخار خود را در نبوغ و ابتکار عملی می دانند که آنان را متهم به قطع حتی یک درخت نمی کند، آنگونه که هم طبیعت را صیانت می کنند و هم با طرحی نو امتیازی بر امتیازات خود می افزایند که نمونه های آن را می توان در تصاویر ذیل و ادامه مطلب دید که البته گر چه در برخی اغراق گردیده اما همین امر می تواند از وفاداری معمارن به طبیعت ناشی شود .

منبع :  اینجا