به بهانه #روز_کوهستان هر ساله در جهان آئین هایی برگزار میگردد که حاوی شعارهایی است که عمدتا تاکید بر #صیانت و #حفظ_کوهستان همراه با #آموزش و استمرار در #ایستادگی در مقابل مخربان دارد. بر کسی پوشیده نیست که کوهستان چه نقشی در حیات ما داشته و آسیب بدان چه اثر گذاری کوتاه و بلند مدتی بر سطوح مختلف #حیات_اجتماعی کره زمین اعم از انسان، نباتات و حیات جانوری دارد که به رغم این بدیهی بودن نه تنها دولت ها که گاها جمعی سیاستمدارِسیاست ندار هستند بدان آسیب میزنند بلکه گاه تعارض منافع آنان نه تنها باعث نادیده شدن #طبیعت میشود بلکه ناشنوایی مضاعفشان نیز باعث میشود تا فریاد مدافعان کره زمین و به طور اخص طبیعت دوستان و حافظان کوهستان شنیده نشود و آنی بشود که شاهدیم که با حِیَل مختلف از #امداد تا #گردشگری و #سرمایه_گذاری و ایجاد #اشتغال بدنبل تملک و تعرض و تجاوز باشند. برای لمس بی تفاوتی و‌خیانت های اشکار به کره زمین که جز ناچیز انیم راه دور نرویم از همین کوههای پیرامونمان نام ببریم از کشور خودمان که ۵۸درصد آن‌پوشیده از کوه است از #البرز و #جنگل_هیرکانی اش با بیش از ۵۰میلیون سال کهنگی و از #زاگرس و بلوطهایش، از #کویر و #دریاچه بخت برگشته بختگانش و از پریشان پریشانش که محل چَرا و افرود شده است... از کوهستانهای تمدن سازش که طی چند دهه اخیر مورد #هجوم عطش_وار و به قول زنده یاد اذکایی، دانشمند همدان شناس #مغول_واری واقع شده که حتی، هیچ قوم یاجوج و ماجوج نیز با سیری ناپذیری بر ان نمی تاخت و چنین نمیکرد ودر این بین مهم وجود یک فرد یا شرکت گردشگری یا بهره بردار معدن یا قانون یا ادارات بی خاصیت و تجملی نیست (که البته صدردرصد هست) بلکه اغماض و چشم‌پوشی و #سکوت_حداکثری، اکثریتی است که در ظاهر خود را #عاشقان_سینه_چاک معرفی میکنند، چه #طبیعت_گرد چه #کوهنورد که مدام از عشق میزنند اما هرگز نه تنها غم به دل راه ندادند که گامی برای صیانت ان بر دارندکه برنداشتند یبلکه توجیه اوردند که «کوهتو برو» که نمیشود و که نمیگذارند که گردن کلفتند که سرمایه دارند ... همه اینها وجود دارد اما نباید به صرف نتیجه نگرفتن راه را هموار گذاشت بلکه باید تلاش کرد تا لااقل برای تجاوز بیشتر راه هموار نباشد که اگر موفقیتی نبود بعنوان مثال در #الوند، #تخت_نادر بکر نمی ماند و راه کوهنوردان از #گنجنامه سالها پیش به بهانه کذایی #جاده_سلامت مسدود شده بود. مراسم و آئین #روز_کوهستان باید فریاد مظلومیت #الوندهایی باشد که فراوانند فریادهایی که حتی بالاترین مقام کشور نیز آنرا بارها با جرم انگاری پنداشتن هر گونه #کوهخواری به گوش ما رسانده، تا جایی که حتی ساخت حوزه را نیز چنانچه عامل تخریب کوهستان باشد منع نموده، لذا در همایش های اینچنینی باید فریاد طبیعت باشیم که« آهای مردم اگر اعتقاد به خدا و پیغمبر دارید، اگر ادعای دینداری دارید، انان نیز موکد گفته اند که طبیعتتان را از بین نبرید حافظش باشید و برای حفظش فریاد بزنید» چرا که حفظ ان برای آیندگان حقی است بر گردن ما، که اگر چنین نشود کل آئین ها و نشست ها یک #دورهمی ساده و خوش و بشی بیش نیست. ع.بیات مسئول گروه جهادی مطالبه گری صیانت از کوهستان (الوند) راهنمای طبیعت گردی و گردشگری مربی کوهنوردی ۲۱آذر۱۴۰۳ https://t.me/Diyare_ALVAND_HAMEDAN/347

آنچه من میبینم وجود مدیران اینده ننگر است و‌یا سیاستندارانی که در دوره محدود خود به قول اقای پزشکیان #گند میزنند و می روند . نمونه آخر دسته گل اقایان طرح احداث یک هتل دیگر در بلوار ارم است حضرات چه‌میخواهند از این تنها بلوار تفریحگاه همدان که در آن تنها تفریح خوردن بلال است و روشن کردن اتش چرا حاضر نیستند بپذیرند که سرمایه گذاری تعریف دارد سرمایه گذاری تحلیل #هزینه_فایده دارد دیگر زمان دقیانوس نیست که طبیعت را نادیده گرفت طبیعت هم قیمت دارد و باید دید به ازای نابودی طبیعت چه‌منافعی برای جامعه است نه صرفا برای یک سرمایه گذار خاص یا خدای ناکرده ویژه خوار و رانتخوار به طور مثال قیمت #گنجنامه چند است ، متری چقدر؟ و چرا باید بنام سرمایه گذاری که کلی بار ترافیکی و سایر معضلات فراهم نموده آنرا صرفا به یک شرکت خصوصی سپرد که فرسایش خاک و الودگی رودخانه و تخریب کوهستان و نابودی و‌مصادره چشمه و چمنزار هزاران ساله را یادگار بگذارد و در تبلیغات بی شرمانه بنویسد «ما از هیچ برای شادی شما همه چیز ساختیم» آیا #الوند زادگاه #هگمتانه هیچ است آیا پایتخت تاریخ و تمدن #هیچ است

آیا نباید یک نفر پیدا شود و بگوید حد و حدود(ثغــــــــــــــــور) این شرکت کجاست که بیش از دو دهه است همچنان میبرد و میدوزد بگذریم از حریم کتیبه ها و باغ های مجلل روبروی ساعی ایا گنجنامه به خودی خود دارای #هویت_جهانی ناشی از کتیبه ها نبود که با هویتی جعلی بنام #دهکده مخدوش گردد . چرا ما اینرا نمی فهمیم که با طبیعت مهربان نیستیم و بر اساس منویات مقام معظم رهبری هم حرکت نمیکنیم . ادامه دارد گروه‌جهادی مطالبه گری صیانت از کوهستان https://t.me/Diyare_ALVAND_HAMEDAN/345

به راستی هدف هلال احمر همدان از گسترش ساخت و ساز در میدان میشان چیست و چرا تا زیر ساخت هایی همانند دفع فاضلاب لاینحل مانده به نحوی که هر ماهه آن را در میدان میشان رها میکنند به فکر گسترش ساختمان هسند و مگر به قول مدیر عامل محترم برای 4 نفر چقدر فضا لازم است (البته من قبول ندارم این زحمت کشان 4 نفرند و قطعا فضای خوبی نیاز دارند اما اینهمه ساخت و ساز؟؟)

آنچه تقدیم میگردد از آرشیو روزنامه همشهری سال95 میباشد

همشهری دو - حسین زندی: علی بیات متولد ۱۳۵۰در همدان و فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد در سطح کارشناسی و مدیریت در مقطع ارشد است او بیش از 500 صعود به الوند داشته و علاقمندی خاصی به این کوهستان زیبا و منحصر به فرد دارد او صعودهای برون مرزی قللی چون کلیمانجارو، البروس و آیلند پیک را در کارنامه خود دارد او می گوید:

.همدان شهر كوهنوردي است و سابقه ديرينه‌اي در اين رشته دارد، به‌نحوي كه همدان را از ديرباز به‌عنوان قطب كوهنوردي كشور مي‌شناسند. ما اين حسن شهرت را مرهون كوهستان زيباي الوند مي‌دانيم. من هم همانند بسياري در ابتدا و تا سال‌ها با هدف تفريح و ورزش و لذت‌جويي وارد طبيعت مي‌شدم و البته اكنون هم با همين هدف پيش مي‌روم، البته با ديد بهتر و براي صيانت از محيط‌‌زيست. در سال‌هاي اخير سعي كرده‌ام آموزش خودم را با علايق قبلي تلفيق كنم تا براي انتقال آموخته‌ها از استادان خودم نسبت به ديگران نيز گام بردارم.

اگر كمي به گذشته و دهه‌هاي قبل برگرديم هيچ‌گاه شب‌ماني در كيوارستان را در دهه60 فراموش نمي‌كنم و شايد همان لذت شب‌ماني در كوهستان بود كه در جواني مرا به الوند كشاند و باعث شد. از بين تمام ورزش‌ها به كوهنوردي رو بياورم.

اولين بار در ماه‌هاي ابتدايي جنگ بود كه از طريق كتابخانه محله، ما را براي شب‌ماني به كيوارستان بردند. كمي تئاتر، پانتوميم و سينه‌خيز آموزش دادند كه بعدها تعدادي از همان بچه‌ها كه سنشان از ما بيشتر بود، در دفاع از كشور به درجه شهادت نايل شدند. بعدها خودم با دنباله‌روي كوهنوردان تا ميدان ميشان مي‌رفتم و هيچ‌وقت نمي‌دانستم قله كجاست. نخستين باري كه به تخت نادر رفتم را فراموش نمي‌كنم؛ علت اين امر هم اين بود كه آن موقع يا كوهنوردان راهنمايي خوبي براي من انجام نمي‌دادند و يا من دنبال كسب اطلاعات نبودم.

پیست اسکی تاریک دره همدان بهشت پنهانی بود که با مدیریت افتخاری مدیر کل وقت تربیت بدنی همدان  مدفون شد