شرح تصویر: تغییرات و تخریبات در منطقه میدان میشان، ابتدا از ورودی گنجنامه شروع شد و بعدها در میشان سکوها ساختند و دکه ها زدند واستخر و رستوران و ...
در بسیاری از ممالک که داعیه گردشگری دارند قوانینی دارند که حافظ مناطق و منافع موجود هست و سعی دارند تا حداقل دست کاری و دخل و تصرف را در محیط به وجود آورند تا آنچه که مورد نظر مردم و گردشگر بوده کماکان به صورت طبیعی در اختیارشان باشد اما متاسفانه نمونه یک از هزار ویژه خواری ها و زمین خواری ها و کوه خواری ها را در گنجنامه همدان شاهدیم که وضعیت منطقه را طوری تغییر می دهند که انگار نه انگار اینجا روزی گنجنامه بوده است.
در تعریف اکوتوریسم تاکید فراون بر حفظ منطقه و ذینفع بودن بومیان منطقه از منافع موجود مطرح می باشد در صورتی که در گنجنامه شاهدیم که چگونه شرکت "بالابر " گنجنامه که به هر دلیل غیر موجهی کسی جلو دارش نیست هر روز بافت منطقه را دست کاری و تغییر می دهد و هیچ منفعتی برای بومیان کوهستان که بخش از آن کوهنوردان هستند نداشته و حتی در برخی روزها اجازه ورود خودروهایشان را هم نمی دهند و اگر روزی به راحتی می شد خودرو را پارک کرد الان علاوه بر هجوم گردشگر، برای یک برنامه نیم روزه باید 8-7 هزارتومان هزینه پارکینگ پرداخت نمائی .
متاسفانه فقدان انسجام در بین مخالفین گسترش نامیمون این طرح باعث استفاد حداکثری این شرکت شده که از حمایت های بی شائبه برخی مسئولین بومی و غیر بومی هم برخوردار است و بر خلاف تاکیدات مقام معظم رهبری و دولت محترم که تاکید بر صیانت از محیط زیست در واگذاری طرح های گردشگری و سرمایه گذاری را در راس امور قرار داده اند در مورد گنجنامه این موضوع فراموش شده است و ویژه خواران و نور چشمی های برخی حضرات بلایی بر سرش می آروند که در کلار دشت و عباس آباد و گردنه حیران و صدها جای دیگر بر سر طبیعت آمده است .
و البته نمی توان به صرف مجوز دار بودن چنین طرح های آن را حلال شمرد گو اینکه در این زمینه هم متاسفانه همواره هسته های فسادی هستند که بارها در خصوص پیگیری آنها مقامات قضائی قول هایی داده اند و به هر دلیلی همچنان ادامه می دهند که یک دلیل آن به صرفه بودن مجازات نسبت به منافع دریافتی و مکتسبه است( نا برابری جرم و مجازات)، اینان به راحتی مجوز صادر می کنند و نمی توان به صرف قانونی بودن تخریب اقناع شد، چون باند های زمین خواری و کوه خواری و دریا خواری و حتی کویر و جنگل با تشکیلات بعضا قوی تر و جلو تر از قانون راه را بر طبیعت و طبیعت دوستان می بندند و در این بین فقط دلسوزی های عالی ترین مقامات نظام هست که کمی تسکین دهنده است گر چه متاسفانه ...
و به راستی که گنج نامه این روزها باید جنگ نامه خوانده شود ...و کتیبه ها را باید فراموش کرد ...
عکس : علی بیات ( از آرشیو تخریب الوند توسط شرکت بالابر گنجنامه که این روزها به دلیل تعداد زیاد تصاویر ناشی از تخریب های مکرر حتی حافظه جانبی هم رو به ترکیدن است)
برچسبها: تخریب گنجنامه