اخبار و تصاویری از کوهستان . طبیعت و مطالب آموزشی و مفید

قرار بر این بود تا در نشستی که با حضور خانم ابتکار معاون محترم رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست با فعالان محیط زیست برگزار شد متنی توسط اینجانب قرائت گردد که بنابه صلاحدید اداره تربیت بدنی این امر میسر نشد گر چه برای اطمینان دوستان و اینکه خیالشان راحت باشد از سه روز قبل متن صحبتم را تایپ و در اختیار دعوت کنندگان از اینجانب گذاشتم اما به دلایلی که بر من پوشیده است اینجانب به عنوان کسی که از سال 83 در دفاع از الوند و در مذمت تخریب ها فعالیت می کنم از دایره انتخاب (با شعاع اندک) حذف و دیگر دوست ارجمند  به بیان سخن پرداختند که ضمن تشکر از ایشان آنچه باید می گفتم و در دل ماند را تقدیم می نمایم، با این توضیح که انگار شکسته شدن دو تفنگ شکاری توسط دو شکارچی و ندامت آنان تمام هم و غم محیط زیست همدان بود و بس که به تیتر های منتخب تبدیل گردیدوگر چه نوشتند با دانه درشت ها برخورد می کنیم، اما جز شعار بیش نبود که اگر چنین بود:

الوند برای یک نفر نبود

 

و اما متن ...با سلام و احترام و ادب و خوش آمد ...

سرکار خانم ابتکار، انتصاب مجدد سرکار عالی در گرفتن سکان هدایت محیط زیست ایران در دریای پرتلاطم  تعرض بر آن  که همه روزه و هر لحظه متلاطم تر می شود، روزنه امیدی بود بر دل دردمند دوستداران طبیعت و نقطه یاس وناامیدی بود بر کسانی که به انحاء گوناگون در صدد تعرض به قصد ترجیح منافع شخصی بر منابع عمومی بوده و هستند و چه امیدی زاده شدآنگاه که در اسفند ماه 93 مقام معظم رهبری نیز در صیانت از محیط زیست، گله های خود را با ملت در میان گذاشتند تا برای متولیان مجوزی باشد برای حفظ آن و آنگاه که رئیس جمهور دولت خود را محیط زیستی خواند و اولین مصوبه اش دریاچه ارومیه بود ...
 

و آنگاه که رئیس جمهور به جهانیان گفت با ما از زبان تحریم سخن مگوئید و با زبان تکریم وارد شوید که با استناد به همین جمله و از زبان طبیعت باید گفت: با من از زبان تکریم وارد شوید نه از زبان تخریب ...و همچنین با استناد به فرمایشات رهبر انقلاب که فرمود تخریب نکنید حتی برای حوزه علمیه ... اما ظاهرا مخربان برای حوزه های شخصیه تخریب می کنند. (برداشت اینجانب)

سر کار خانم ابتکار ...از پریشانی دریاچه پریشان سخن نمی گوئیم، از بخت بد بختگان و شور بختی دریاچه اورمیه و کویرخواری و دریا خواری و جنگل خواری نیز قصد سخن نداریم، حال که با کمال خرسندی، شما در نزدیک خود می بینیم بگذارید از همین سرزمین نزدیک سخن بگوئیم ، از شهری که آن را  مادستان می نامند و هگمتانه می خوانند و همدان می نویسند، شهری که در سده های پیش خالق و زایشگاه تاریخ و تمدن ایران زمین، بلکه تاثیر گذار درتاریخ جهان بوده، شهری که آن را "پایتخت تاریخ و تمدن" می دانند و تک کوچه های کاهگلی اش بوی تاریخ می دهد.

ازدرد و طبیعت بیمارِ کوهستانی با شما سخن می گویم که  همین نزدیکی هاست و زخم هایش با چشم غیر مسلح از همین مکان هم به راحتی دیده می شود، از کوهستان الوند... کوهستانی که در دامان پر مهر خود مردمانی سخاوتمند و تاثیر گذاری را بر سرزمین ایران ارزانی داشته و با چشمه ها و رودهایش سخاوتش را به رخ کشیده و با قلل مرتفعش ایستادگی و استواری سرزمین را.

کوهستانی که در دل و دامان خود و فرزندش، هگمتانه،  سپاهیان فراوان دیده و هراس به دل راه نداده و همواره ایستاده است. اما ... اما اینروزها بدجوری دلش می لرزد و از تپش ایستاده است، چشمه هایش به یغما رفته و آب رودخانه اش را به یک جا، بلوکه کرده اند و حتی به چرندگان و خزندگان و گیاهانش هم هدیه نمی دهند، که باغداران پایین دست اولی ترند و شور بختانه تمام این مصیبت ها بنام رفاه و رفع مشکل اشتغال و در آمد زایی و توریسم و اکوتوریسم و گردشگری بر ما نازل گردیده و می گردد.

الوند؛ مادر تاریخ و تمدن همدان و ایران زمین است، الوند مظهر مهربانی است و دل نازکی دارد، الوند مالکیت فردی ندارد و تاب و تحمل بیگانگان را ... و همچنان ایستاده است آنگونه که در مقابل یورش سپاهیان مغول و اسکندر ایستاد و بر خرابه های تمدن نابود شده،  مردمانی دیگر را میزبانی کرد، چون خود استوار بود و دامان پر مهری داشت.

در روزگاری کوهستان مظهر عشق و هستی بود و صدای تیشه "فرهاد" از آن به قصد عاشقی به گوش می رسید و نتیجه آن دلدادگی بود و نه وادادگی،  اگر آن را چون کتیبه های گنجنامه می تراشیدند مایه فخر ما بودو در مقابل مللی که برای اثبات خود تاریخ جعل می کنند سندی محکم، اما این روزها صدای تیشه فرهاد به گوش نمی رسد و اگر صدای تیشه می آید تیشه به ریشه است توسط بیل مکانیکی با تیشه ای غول پیکر، اگر خراشی به سنگی می نشیند دیگر مایه افتخار نیست که مایه شرمساری عاملین است .

رشد تکنولوژی و ورود تجهیزات مکانیکی سنگین باعث شده تا میزان تخریب هم سنگین باشد و اغراق نیست اگر تخریب های بدو خلقت الوند(20 میلیون سال) را یک طرف و دهه اخیر را در طرف دیگر بگذاریم که بدجور نمره ردی نصیبمان می شود.این روزها بنام توسعه گردشگری، ایجاد اشتغال و درآمد زایی و ارز آوری، توسعه جاده های عشایری و نظم دهی به عشایر و فارغ از اخلاق مداری که رکن اصلی توسعه است چنان بلایی برسر الوند می آورند که مهاجمان بیگانه نمی کنند.

تخریب های بی محابا، فارغ از هر گونه کار کارشناسی و به صورت آزمون و خطا، دخل و تصرف های بی شمار و آنچه بعنوان پدیده شوم کوه خواری از آن یاد می شود، جاده های عشایری و تبدیل چادر های عشایری به خانه های عشایری و ماندگاری طولانی و تعلیف بیشتر و خطر نابودی پوشش گیاهی، مصادره چشمه های الوند برای امور گردشگری، دفع فاضلاب در رودخانه توسط شرکت خدمات دهنده در دشت میشان و گنجنامه ، ایجاد پارکینگ و تخریب دامنه های الوند و تاریک دره و به طور عام هجوم دهشتناک به دشت میشان توسط "شرکت بالابر گنجنامه" و تولید زباله های انبوه، بی هویت کردن مکان تاریخی گنجنامه بنام دهکده توریستی گنجنامه، ایجاد آلودگی صوتی شدید در منطقه دشت میشان و کوچ دادن پرندگان و دهها مورد دیگر، فارغ از هر گونه بغض و غرض که مورد تایید همه طبیعت دوستان است باعث شده تا فریاد زیر آب طبیعتی باشیم که لحظه به لحظه ، هویتش به نابودی می رود گر چه بخشی از  این زخم باید توسط هلال احمر درمان شود که قصه پر غصه ی آن بماند.

 از معادن سخن نمی گوئیم از عدم نظارت بر کوهستان و خلق جاده های خاکی یک شبه به قصد خدمت به عشایر و هجوم "آف رودی ها " و موتور سواران از همین جاده ها سخن نمی گوئیم، از نابودی چمن زارهای تخت رستم که به واسطه جاده کشی محل تاخت و تاز گردیده نیز سخن به میان نمی آوریم، از خیلی چیزها سخن نمی گوئیم که اطاله کلام نشود تا لا اقل در یک حوزه مثل میدان میشان که قلب الوند است شاهد تصمیمی قاطع و تاثیر گذار باشیم،

تمام امید دوستداران الوند به اینست که به همت ومدیریت و تدبیر سرکار در دولتی که خود را دولت محیط زیست می داندشاهد باشیم که منطقه الوند را حفاظت شده بنامند تا هر کسی به خود اجازه ندهد بنام گردشگری بتراشد و بخراشد و عشایر گزینشی به قصد تجارت بیاورد و صرفا برای خود درآمد زایی و برای دیگران مزاحمت فراهم نماید.

و جناب آقای استاندار، نیک می دانیم که در کشور مشکل اشتغال است و آثار تحریم آن را مضاعف نموده، خوب می دانیم که در کشور مشکل طلاق و ازدواج و مسکن و اعتیاد و احتیاج خود نمائی می کند و دولت محترم در صدد است با تکیه بر دستان پرتوان مدیرانش، آن را رفع نماید، اما برای این امر خطیر،تنها راه گردشگری و توسعه غیر اخلاق مدارانه نیست، پیشنهادمی کنیم مجددا در این مسیر بازخوانی و کار کارشناسی گردد تا با تحلیل هزینه – فایده و به دور از آزمون و خطا به این نتیجه برسیم که چه چیزی را به دست می آوریم و چه نعمتی را بنام طبیعت از دست می دهیم، به نحوی که به جای واژه الوند"بهشت پنهان" باید از "بهشت مدفون"  یاد کنیم.

پی نوشت :

این روزها بنا به دلائلی امکان ارائه گزارشات تصویری به روز مهیا نیست که به زودی مرتفع می گردد.

و گزارش تصویری اینجا


برچسب‌ها: محیط زیست الوند
نوشتهشده توسط علی بیات در ساعت 10:31 | لینک  |