پی نوشت :
و اما در این خصوص نظر آقای اخضر و پاسخ مربوطه را مرور می کنیم :
باسلام
بزرگانی چون محمود اجل وفریدون اسماعیل زاده کوهنوردان ملی بوده که جامعه کوهنوردی خیلی با احترام از انها یاد میکنند وبواقع افتخار کوهنوردی ایران بودند.
محمود اجل بازندگی خیلی ساده وسینه جلو راهگشای بزرگی در شناسائی ومعرفی کوههای ایران برای نسل های بعدی بود.مردی بزرگ .شاعر .هنرمند .و....... اسماعیل زاده که همانند اجل بود وتکمیل کننده روش اجل. بدون اغراق هیج کوهنوردی نداریم که به اندازه قله ها وکوههای ایرا ن را شناسائی وصعود نماید . اوتمام زندگی ساده و بی تجملش را برای کوهنوردی وکمک به کوهنوردان جوان گذاشت. درهنگام مرگ مستاجربود ویک ریال به کسی بدهکار ومدیون نبود. فریدون اجازه نمیداد یک البالو یا گردو از درختی چیده وخورده باشد وبه هیچ وجه حق کسی را ضایع نمیکرد.واین هنوز برای ما الگواست. فریدون برای ساخت پناهگاه کلاغ خیلی تلاش میکرد وقبل از انقلاب هم حتی یک بن پناهگاه در کنار توالت پائین پناهگاه کنده بودند که ناتمام ماند ودرساخت پناهگاه اول کلاغ خیلی فعال بود وبه هر جهت کوهنوردی بزرگ واثر گذار بود وحق هست که پناهگاه کلاغ یکی بنام فریدون ویکی بنام اجل باشد و قبلا هم پیشنهاد شده بود که مجسمه اجل ساخته ودر محل مناسب نصب شود.
درموردحسن ابریشمی اوبعد از اجل اولین کوهنورد کلاسیک وفنی همدان بود وبسیاری از کوهنوردان بزرگ همدان در برنامه های او شرکت داشتن از جمله غار علیصدر وچه ظلمی شد که این حق از او ازجمله سرپرست اولین گروه غار علیصدر گرفته شد .حق حسن ابریشمی ساخت مجسمه او در سر در غار علیصدر است. حسین مقدم هم که همه میدانند در کار دیواره نوردی به همراه حسن نجاتیان وچوبریزان و...جه کرد یادشان گرامی
[پاسخ:]
با درود خدمت شما دوست و همنورد گرامی، بی شک شنیدن این سخنان از زبان نوشتاری شما تایید نوشتارهایی است که بنده و امثال بنده به لحاظ شنیدن خصوصیات این دوستان اززبان پیشکسوتان تحر می گردد امیدوارم که در این موارد حق مطلب ادا گردد
ضمنا با نشست هایی که با پیشکسوتان ارجمند داشتم انان نیز همواره تاکید بر موارد فوق دارند و هر آنچه بنده می نویسم به نقل از این دوستان در قالب خاطره و یا تجارب ارزنده است
و در مورد فریدون هم بارها شنیده ام که فارغ از هر شرع و دینی اجازه دست درازی به اموال مردم را نمی داد
موفق باشید
پی نوشت 2:
دیروز 15آبان 94 به اتفاق دوستان آقایان نعمت اخضری، اکبرزاده، گرجی صعودی به قله یخچال داشتیم تا یادی کرده باشیم از دوستانی که روزی در جمع ما بودند و امروز نیستند آنگونه که شاید فردا روزی ما نباشیم .(عکس:اقانعمت)
تکمیلی 1: نظر و پاسخی که در پی می آید نظر دوست ارجمند خسرو رستمی از استان فارس می باشد
با سلام و تشکر . اتفاقا پیشنهاد شما بسیار عالی است .مرحوم فریدون اسماعیل زاده و محمود اجل وخلیل عبد نکویی نه تنها به کوهنوردی همدان بلکه به کوهنوردی ایران خدمت بسیار بزرگی کرده اند. هر کس که حتی با الفبای کوهنوردی به تازگی اشنا شده باشد این عزیزان را بخوبی می شناسد .کوهنوردی همدان در بین استانهای دیگر با نام بزرگانی چون این عزیزان شناخته شده است . من خود چند مدت قبل صعودی به قله الوند داشتم ازاینکه دیدم خبری از نام ونشان این بزرگان در کوهستان نیست بسیار متاسف شدم . اتفاقارفتن مرحوم اسماعیل زاده ازهمدان به تهران موجب معرفی کوهنوردی همدان به کل کشور و همچنین موجب انتقال تجربیات کوهنوردان همدان به دیگر نقاط وبلعکس گردید . بجاست شهرداری همدان محترم با حمایت کوهنوردان و هیات کوهنوردی استان تندیسی از این بزرگان در ورودی گنج نامه نصب نماید. موفق باشید .
با درود و سپاس از اظهار لطف شما
بدون شک در خصوص معرفی این عزیزان کوتاهی صورت گرفته که بخشی از آن به سوءمدیریت و بخشی دیگر به فقدان مدیر با سلیقه و باذوق در راس تربیت بدنی و هیئت، همچنین تنگ نظری ها و منیت خواهی ها همانند تابلو کاشفین غار علی صدر بوده بوده که باعث گردیده صرفا نام عده ای ثبت و ضبط گردد و سعی در فراموشی دیگران گردد تا صرفا از نام امثال اجل و فریدون در قالب کتابها یاد گردد و نهایتا چون اسماعیل زاده به چاپ کتابی ساده اما به همت عالی دوستانش آنهم در تهران ... اثری از او بماند
به هر حال نمی توان گسست و اختلافات را هم در ناشناخته ماندن این بزرگان نادیده گرفت که امید است فارغ از این که رفتار و کنش اینان باب میل ما بوده یا نه ، نقش اثرگذار فرا استانی آنها را معیار قرار دهیم و بدون توجه به اینکه نوشتارهای اینجانب در قالب دیار الوند مطمع نظر حضرات هست یا نیست به پیشنهاد نگاه مثبتی داشته و اقدام نمایند
هر چند این وبلاگ در خصوص فعالیت های هیئت کوهنوردی فعلی و ارائه کامنت های منتقد، سالهاست که سکوت پیشه کرده و این پیرو همان درخواستی است که سالها پیش در راستای فراهم نمودن فضای تفاهم از طرف ریاست هیئت از این وبلاگ خواسته شد که امیدوارم این تفاهم حاصل شده باشد!!!
تکمیلی 2: و نظر آقای مجتبی سپهری از همنوردان و مربیان کوهنوردی شهرمان در این خصوص:
با عرض سلام و ادب و احترام
دوست بزرگوارم جناب علی آقای عزیز ، ضمن احترام به نظر جنابعالی و همچنین عرض ادب و فروتنی به پیشکسوتان و پیشگامان کوهنوردی همدان ، به نظر اینجانب شاید بهتر باشد انتخاب نام بر اساس منطقه ، نام کوهستان ، محل اجرا، جغرافیای طبیعی ، پیشینه تاریخی صورت پذیرد چرا که نامگذاری به نام هریک از عزیزمردان کوهستان همدانی می تواند خود به چالشی بحث برانگیز بدل گردد، نام این پایمردان همواره سینه به سینه ؛کوه به کوه و در تمامی محافل کوهنوردی جاری و ساری خواهد بود.شاید گامی باشد در جهت وفاق بیشتر...شاید...
پاسخ: درود بر شما
قطعا نام گذاری نمی تواند به صرف یک پیشنهاد و توسط یک فرد صورت گیرد می توان به صورت جمعی و توسط عده ای از همان پیشکسوتان صورت گیرد و البته با توجه به مشخصه هایی که فرمودید، که اگر همراه با مثل بود ملموس تر بود
در مورد کلاغ لانه با تعدادی از همنوردان اسماعیلزاده صحبتی داشتم و با توجه به عِرق ایشان نسبت به کلاغ و حتی تلاش برای احداث پناهگاه در دهه های پیش شاید نام گذاری آن دور از ذهن و واقعیت نباشد گر چه این امر باید توسط شورایی از بزرگان و تربیت بدنی و هیئت پیشنهاد و اجرا گردد و در مورد سایر بزرگان هم همچنین
مثلا باید تابلو غار علی صدر را تکمیل نمود و نام دیگر بزرگان را بدان افزود و یا بر اساس نامه فدراسیون کوهنوردی بنام کوهنوردان همدان تعویض نمود و بارزترینشان که پای بسیاری را به گفته همنوردانشان به غار باز کرد را نادیده نگرفت که همانا ابریشمی است.
و می توان با توجه به تخصص و گرایش عام هر یک از بزرگان انتخاب و نام گذاری نمود حتی پناهگاه یخچال که گر چه بنام صاحب الزمان است اما می توان نامی با فونت کوچک در سطری جداگانه بدان افزود ... و عکس و رزومه ای بزرگان شهر را در پناهگاهها نصب نمود.
به هر حال نفس اینکار ارزشمند است و میتوان در جانپناه قزل، کلاغ، میدان میشان و یخچال نام گذاری نمود.
کرکسین را نمی گویم که ظاهرا محفل خصوصی است و کلید در دست کلید دارانش ...
ممنونم از ارائه نظرات ارزشمندتان ... تا باشد که با این نظرات پخته تر عمل نمائیم تا بی حاشیه باشیم، شاید!!!
برچسبها: اسماعیل زاده, محمود اجل, پناهگاه کلاغ لانه