اخبار و تصاویری از کوهستان . طبیعت و مطالب آموزشی و مفید

ی روز در حین مکالمه تلفنی با یکی از دوستام، ی ضرب المثل بکار بردم که توش کلام و اشاره مکمل هم بودند برای اثبات مفهوم ضرب المثل...
اما مخاطبم ظاهرا فهمش کامل نبود و قبلا ضرب المثل رو نشنیده بود و یک دفعه شروع کرد هر چی دهنش آمد به من گفت...
 هنگ کرده بودم و فقط منتظر بودم تا کلامش منعقد بشه...
ی  ریز صحبت میکرد و انگار نه انگار که با هم روز و روزگاری داشتیم و نان و نمکی...
بالاخره ساکت شد
مونده بودم چی بهش بگم که همه الفاظی که برام بکار برد درونش ملحوظ باشه...
بعد از سکوتی آمیخته به فکر، فقط یک کلام گفتم و الان 15 سالی هست که همان یک کلام، آخرین کلام بین ماست.
گفتم:


خیلی" بی حیایی "


                  علی بیات...24 فروردین 95

نوشتهشده توسط علی بیات در ساعت 21:38 | لینک  |