شنبه ۵ تیر ۱۳۹۵
سه محیط بان...
در کمتر از 72 ساعت...
برای شکارچی، شکار قساوت میزاید...
و فرزند قساوت، بی رحمی است...
و نوه آن، قتل است...
چه فرق است ... نفس گرفتن، آدمی را قاتل می کند.
انسان و حیوان برایش علی السویه است
چه بسا انسان بی ارزش تر از حیوان باشد
چون نه گوشتش بکار آید و نه پوستش
اما، حیوان همه چیزش بکار می آید...
حتی میتوان نامش را به روی شکارچی گذاشت و گفت،
شکارچی های قاتل، انسان های حیوان صفتی هستند...
اما نه، این ظلم به حیوان است که نامش را لکه دار کنیم
پس بهتر است بگوییم،
شکارچی های نوعی انسانند که همنوع خود می درند...
چون برخی حیوانات ... که آن برای تفریح میدرد و این بدای حیات و راز بقا...
تیری که بر قلب یک آهوی باردار بنشیند میتواند بر قلب یک محیط بان هم بنشیند.
و چه قوانین سخت گیرانه ای که محیط بان باید تا دم مرگ برود تا بتواند شلیک کند و اثبات نماید که برای جانش و وظیفه اش، از خود دفاع کرده و اگر هم به زندان رود عالم و آدم بسیج شوند و میلیونها پول بدهند تا آزاد گردند.
ای کاش حیوانات زبان داشتند و در غم محیط بانان مرثیه سرایی می کردند.
آنگاه:
شیر خواهد گفت از من قویتر
آهو خواهد گفت از من مهربانتر
فیل خواهد گفت از من بزرگتر
بلبل خواهد گفت از من خوش صداتر
کلاغ خواهد گفت از من با حیاتر
شانه به سر خواهد گفت از من همیشه سرتر
مرغ ماهیگیر خواهد گفت از من روزی رسان تر
عقاب خواهد گفت از من بلند پروازتر
جغد خواهد گفت از من شب بیدارتر
سگ خواهد گفت از من با وفاتر
...
و همه و همه او را ستایش خواهند کرد
و در مقابل خطاب به شکارچیان قاتل:
روباه خواهد گفت از من مکارتر
کفتار خواهد گفت از من مرده خوارتر
جغد خواهد گفت از من شومتر
کلاغ خواهد گفت از من نحس تر
مار خواهد گفت از من پر نیش تر
کرکس خواهد گفت از من زشت تر
...
و همه و همه انگار یتیم شده اند، مذمت خواهند کرد شکارچیانی که به قساوت رسیده اند و به نوعی نا محسوس از حمایت و عدم شفافیت در قانون برخورداند، چرا که آنکه با ناجوانمردی پیش می آید یک گام از قانون پیش است.
به راستی شهید بعدی کیست...
این روزها چه اخبار بدی می رسد به ما...کاش هیچ رسانه ای نبود و بیخبری را خوش خبری تفسیر میکردیم .
حقوق های میلیونی و ترویج فساد و فحشا ناشی از آن درآمدهای کذایی روح مردم را می کشد
جاده های پیچ در پیچ و راننده های بی حواس جوانان سرباز وطن را...
شکارچیان خوش گذران برای سیخی کباب شده از شکار، قلب مادران و خواهران را کباب میکنند و ...
فقط باید ابراز امید کرد که اصلاح شویم وگرنه قربانی بعدی در راه است ... من یا شما...مهم نیست ...مهم اینست که خطر در یک قدمی است.
علی بیات
5 تیر ماه 95
برچسب‌ها: محیط بان
در کمتر از 72 ساعت...
برای شکارچی، شکار قساوت میزاید...
و فرزند قساوت، بی رحمی است...
و نوه آن، قتل است...
چه فرق است ... نفس گرفتن، آدمی را قاتل می کند.
انسان و حیوان برایش علی السویه است
چه بسا انسان بی ارزش تر از حیوان باشد
چون نه گوشتش بکار آید و نه پوستش
اما، حیوان همه چیزش بکار می آید...
حتی میتوان نامش را به روی شکارچی گذاشت و گفت،
شکارچی های قاتل، انسان های حیوان صفتی هستند...
اما نه، این ظلم به حیوان است که نامش را لکه دار کنیم
پس بهتر است بگوییم،
شکارچی های نوعی انسانند که همنوع خود می درند...
چون برخی حیوانات ... که آن برای تفریح میدرد و این بدای حیات و راز بقا...
تیری که بر قلب یک آهوی باردار بنشیند میتواند بر قلب یک محیط بان هم بنشیند.
و چه قوانین سخت گیرانه ای که محیط بان باید تا دم مرگ برود تا بتواند شلیک کند و اثبات نماید که برای جانش و وظیفه اش، از خود دفاع کرده و اگر هم به زندان رود عالم و آدم بسیج شوند و میلیونها پول بدهند تا آزاد گردند.
ای کاش حیوانات زبان داشتند و در غم محیط بانان مرثیه سرایی می کردند.
آنگاه:
شیر خواهد گفت از من قویتر
آهو خواهد گفت از من مهربانتر
فیل خواهد گفت از من بزرگتر
بلبل خواهد گفت از من خوش صداتر
کلاغ خواهد گفت از من با حیاتر
شانه به سر خواهد گفت از من همیشه سرتر
مرغ ماهیگیر خواهد گفت از من روزی رسان تر
عقاب خواهد گفت از من بلند پروازتر
جغد خواهد گفت از من شب بیدارتر
سگ خواهد گفت از من با وفاتر
...
و همه و همه او را ستایش خواهند کرد
و در مقابل خطاب به شکارچیان قاتل:
روباه خواهد گفت از من مکارتر
کفتار خواهد گفت از من مرده خوارتر
جغد خواهد گفت از من شومتر
کلاغ خواهد گفت از من نحس تر
مار خواهد گفت از من پر نیش تر
کرکس خواهد گفت از من زشت تر
...
و همه و همه انگار یتیم شده اند، مذمت خواهند کرد شکارچیانی که به قساوت رسیده اند و به نوعی نا محسوس از حمایت و عدم شفافیت در قانون برخورداند، چرا که آنکه با ناجوانمردی پیش می آید یک گام از قانون پیش است.
به راستی شهید بعدی کیست...
این روزها چه اخبار بدی می رسد به ما...کاش هیچ رسانه ای نبود و بیخبری را خوش خبری تفسیر میکردیم .
حقوق های میلیونی و ترویج فساد و فحشا ناشی از آن درآمدهای کذایی روح مردم را می کشد
جاده های پیچ در پیچ و راننده های بی حواس جوانان سرباز وطن را...
شکارچیان خوش گذران برای سیخی کباب شده از شکار، قلب مادران و خواهران را کباب میکنند و ...
فقط باید ابراز امید کرد که اصلاح شویم وگرنه قربانی بعدی در راه است ... من یا شما...مهم نیست ...مهم اینست که خطر در یک قدمی است.
علی بیات
5 تیر ماه 95
برچسب‌ها: محیط بان
نوشتهشده توسط علی بیات در ساعت 16:58 | لینک
|