این هفته را مهمان یخچال بودم، با گذر از کوچه باغ خنک و رودی جاری در دره ای سایه و فوق العاده دلربا... جزئیات بمان بگاه خود...بعد از گذر از جان پناه ایزدی، وارد چمنزاری شدم با چندین چشمه جاری برآن و عطر پونه ها...

متنی شعر گونه به ذهنم رسید که تقدیم می دارم.

 نگویم الوند را،  که چنین است و چنان است

که در هر گوشه اش ، چشمه ای و آبی روان است
هر آنکس که دوان شد،  جرعه ای کرد نوش
 غم امروز و فردایش بناگاه  شد فراموش
ز وصف الوند گفتن، کار من نیست
زهر گوشه اش جز او، نشان نیست
که الوند گفتن و الوند شنیدن
شنیدن کی بود مانند دیدن

عکس و متن.علی بیات

 قله یخچال 

و یادی از آذر ماه 94 و آسمانی بی مثال