پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۵
عاشق که نباشی هر گونه حادثه را با عقلت قضاوت میکنی، احساست گم می شود و نتیجه را دیوانگی میخوانی، غافل از اینکه دیوانگی آخر عاشقی است، آنگونه که بدمستی، آخر مستی ...و در مستی است که درون آدمی به حقیقت بیرون می ریزد و دیگران را بدان واقف می کند که تمام وجود من اینست، کوه برای کوهنوردان معشوقه ای زیبا رو و فریباست و عاشقی اش از نوع دیگری است، از شبخوابی در آغوش سرمایش در سوز الوند گرفته، تا بریدن نفس در گامهایی به سوی دماوند، از روان شدن در رودهایش چون اروند و گاهی سوختن در آفتاب مردادش چون تفتان ... از صعود دیواره علم تا پیمایش یخچال و سرازیری هیجان و امید... و آنچه نصیب می شود، احساس تسلیم شدن در برابر ابهت این معشوقه زیبا و دمی نفس گرفتن است و شاکر شدن...
آنانکه از این عاشقی یا دیوانگی هیچ درک و تجربه ای ندارند، برخی کارها را خودکشی میدانند، در حالی که شاید یک سفر کوتاه با خودرو داخلی بسیار پر خطر تر از کوهستانی باشد که گاهی نفس می گیرد و خانواده ای را عزادار می کند.
کوهستان در دل خود خطر دارد اما پر خطر نیست، چرا که خطر گام نهادن در پیاده رو بلواری خلوت بیش از صعود یک قله است که در آنجا احتیاط شما را میطلبد و در خیابان احتیاط شما و دیگران را ... کوهستان و طبیعت قانون خود را دارد، آنگونه که هر ساله چندین قربانی می گیرد، اما پر خطر نیست اگر ایمنی را در کنار تجربه بهم دوزیم ... و البته قابل کتمان هم نیست که گاهی همه چیز از دست ما خارج است و باید محتاط بود... کوهستان مهربان است و به شرط آموزش و رعایت آن، امن است و آنگونه که گاهی خطرش کمتر از گام نهادن در خیابان و یا عبور از عرض آن است .
و در کسری از ثانیه ممکن است تمام آموزه ها و تجارب و دانش و داشته ها به واسطه یک اتفاق، همانند ریزش سنگ بکار ناید و فقط باید تسلیم محض شد.
حادثه اخیر برای همنورد گرامی ما، حادثه تلخی است که تحملش برای خانواده ایشان و خانواده کوهنوردی سخت و جانفرساست، بخصوص فقدان شخص با اخلاق و افتاده حالی چون نوید عزیزی که سر آمد و مثال زدنی بود و متاسفانه بار دیگر گلچین شد.
فارغ از چگونگی وقوع، باید همدردی قلبی خود را به خانواده داغدار ایشان ابراز کرد و اظهار امیدواری کرد که دیگر شاهد از دست دادن همنوردان و دوستان خود نباشیم که غم فوق العاده بزرگی است.
علی بیات
20مرداد95
برچسبها: نوید عزیزی, حادثه علم کوه
آنانکه از این عاشقی یا دیوانگی هیچ درک و تجربه ای ندارند، برخی کارها را خودکشی میدانند، در حالی که شاید یک سفر کوتاه با خودرو داخلی بسیار پر خطر تر از کوهستانی باشد که گاهی نفس می گیرد و خانواده ای را عزادار می کند.
کوهستان در دل خود خطر دارد اما پر خطر نیست، چرا که خطر گام نهادن در پیاده رو بلواری خلوت بیش از صعود یک قله است که در آنجا احتیاط شما را میطلبد و در خیابان احتیاط شما و دیگران را ... کوهستان و طبیعت قانون خود را دارد، آنگونه که هر ساله چندین قربانی می گیرد، اما پر خطر نیست اگر ایمنی را در کنار تجربه بهم دوزیم ... و البته قابل کتمان هم نیست که گاهی همه چیز از دست ما خارج است و باید محتاط بود... کوهستان مهربان است و به شرط آموزش و رعایت آن، امن است و آنگونه که گاهی خطرش کمتر از گام نهادن در خیابان و یا عبور از عرض آن است .
و در کسری از ثانیه ممکن است تمام آموزه ها و تجارب و دانش و داشته ها به واسطه یک اتفاق، همانند ریزش سنگ بکار ناید و فقط باید تسلیم محض شد.
حادثه اخیر برای همنورد گرامی ما، حادثه تلخی است که تحملش برای خانواده ایشان و خانواده کوهنوردی سخت و جانفرساست، بخصوص فقدان شخص با اخلاق و افتاده حالی چون نوید عزیزی که سر آمد و مثال زدنی بود و متاسفانه بار دیگر گلچین شد.
فارغ از چگونگی وقوع، باید همدردی قلبی خود را به خانواده داغدار ایشان ابراز کرد و اظهار امیدواری کرد که دیگر شاهد از دست دادن همنوردان و دوستان خود نباشیم که غم فوق العاده بزرگی است.
علی بیات
20مرداد95
پی نوشت:
تشکر ویژه از پیشکسوتان، و اساتید محترم آقایان رضا زارعی، ریاست محترم فدراسیون، محمد نوری و کیومرث بابازاده که با ارسال پیام، شبکه های اجتماعی و تماس تلفنی مراتب تاسف و همدردی خود را ابراز و به خانواده متوفی تسلیت گفتند.
همچنین از روابط عمومی محترم فدراسیون هم تشکر میکنیم که مراتب تاسف خود را ابراز داشتند.
برچسبها: نوید عزیزی, حادثه علم کوه
نوشتهشده توسط علی بیات در ساعت 15:1 | لینک
|