پناهگاه یخچال در ارتفاع 3300 متری - 29 خرداد 1394

 با کمال تاسف و تاثر هر روز و ماه و سال که میگذره شاهد و ناظر پدیده ها و بلایا و آفت های جدیدی در عرصه طبیعت هستیم که عرصه را بر طبیعت و دوستدران و موجوداتی که آن را به عنوان زیستگاه خود انتخاب کرده اند سخت و سخت تر می شود، اگر تا 20 سال پیش  گله مند بودیم که چرا چرای بی رویه مراتع را از بین می برد،طی 10 سال اخیر شکایت از اجرای طرح هایی مخرب به نام گردشگری داشتیم و هجوم گردشگر به مناطق بکر و تولید زباله و تهاجم فرهنگ مثلا شهری به مناطق خاص با فرهنگ های بومی و محلی ، امروزه شاهد رشد بلایایی هستیم که بر ریل جاده های خاکی ایجاد شده به نام عشایر بر محیط های آرام و ساکت می تازند و سکوت کوهستان و طبیعت و دوستدارانش را و سکون موجوردات منطقه را به واسطه آلودگی های مختلف بخصوص آلودگی شدید صوتی به هم می زنند و البته در این بین آنها نیز خود را محق می دانند.

"آفرود " (تهاجم به کوهستان و کویرو جنگل با خودرو های شاسی بلند) و موتورهای کراس و هوندا و ... همه و همه از جمله این بلایایی امروزی اند که مرتفع ترین قلل از دست آنان در امان نیست و متاسفانه داشتن روحیه تهاجمی مانع از اصلاح رفتارشان است.

 ورود موتور سواران حرفه ای و غیر حرفه ای و بعضا تجمع بر سر چشمه ...

 قله یخچال یکی از همین قلل است که شاید یک از صدها قله و منطقه ای بکر باشد که مورد تهاجم واقع شده است که نمونه آن را در تصاویر به صورت گویا می بینید، پرواز با موتورهای پر سر وصدا نه تنها امنیت منطقه، سکوت و آرامش کوهنوردان و موجودات را بلکه باعث درگیری هایی هم می شود که سرانجام خوش در پی نخواهد داشت و متاسفانه شاید بی راه نباشد که بگوئیم "هیچ درمانی هم جز درد دل ندارد"

 و روزی که جاده خاکی تا میدان میشان در الوند، یا تا کاسه یخچال کشیده شد، و صدها جاده دیگر در منطقه الوند، باید فاتحه آرامش و خلوت را می خواندیم که چه خیانتی در حق طبیعت روا می داریم و به قول دکتر اذکائی " چه مغول وار بر طبیعت خود می تازیم " و مسئولینی که بدون هیچ تعصب و طبیعت دوستی چنین جاده هایی را مجوز دادند و یا سکوت کردند باید در وقت خود در پیشگاه خالق جوابگوی این خیانت ها باشند  

ورود موتور باعث از بین رفت چمنزار های مسیر به خصوص در کاسه یخچال شده و علاوه بر آن ورود خودروها به کوهستان نیز بسیاری پیامد منفی در پی دارد که به وقت خود بدان هم اشاراتی خواهم نمود.

 اینهم آفرودی ها و جاده ای که در الوند برای انتقال آب کشیده شد و از عوامل این هجوم به حساب می آید

پی نوشت 1:

در مواجهه با این ماجراجویان، آنان نیز سهم خود را از طبیعت می خواهند و خود را محق می دانند، سوال بنده ایست که اگر کوهنوردی وسط پیست موتورسواری آنان برود چه اتفاقی خواهد افتاد آیاد به راحتی قضاوت خواهند کرد ... سنگی که از زیر چرخ موتور در رفته و به کوهنوردی اصابت کرده و او را زخمی کرده جطور؟ فرمانی که به پهلوی دوست کوهنورد من خورده چطوره؟

آیا اینگونه اقداملات نمونه وندالیسم(دیگر آزاری) می تواند باشد ؟

و در پایان از ماست که بر ماست !!!                        

عکس: علی بیات (29 خرداد 1394 منطقه یخچال از ارتفاعات الوند 3580 متر)

پی نوشت 2(تکمیلی):       
در اینکه همه از طبیعت سهم دارند شکی نیست، اما با رعایت ادب، احترام، خضوع،خشوع،حفظ حریم و حرمت،اجتناب از مزاحمت، خطر و ... مهمتر از همه بدون تخریب...
به طور مثال آیا میتوان در سایت پرواز دوستانمان در الوند یا هر جای دیگر، موتور سواری یا کوهنوردی و چادر زد، آیا میتوان در پیست موتور، چادر زد یا کوهنوردی کرد و گفت منم اینجوری دوست دارم و ...
جدیدا دو سالی است در منطقه عمومی گنجنامه تا کیوار مسابقات دوچرخه برگزار میشود که برای آماده کردن پیست یا همان مسیر، گاها سنگها را جابجا و موانعی را با گونی ایجاد میکنند (تصاویر ارائه خواهد شد) فراتر از آلودگی محیطی، خطر بزرگ عمومی بودن مسیر و ایجاد خطر برای کوهنوردانی است که یکباره میبینند شخصی مثل جن از کنارشان رد میشود... که هر گونه برخورد و تصادفی، غیر قابل جبران است حتی اگر یکبار طی ده برنامه باشد.
لذا اینروزها همه از جای خود درآمده اند و هیچکس قانع به حدود نیست و دو قورت و نیمشان هم باقیست چون بارها در این خصوص تذکر، هشدار و راهنماییهایی کرده ام اما امان از کله شقی...

گر چه در ورود برخی از اینان  دست همنوردان ما هم در کار بوده که سهوا دچار این خطای غیر قابل بازگشت شده اند که اگر نخواهیم بگوییم خیانت باید بگوییم خطا.
و موضوعی بی ربط...ایجاد مزاحمت فراوان برای ساکنین دره مراد توسط کوهنوردان و کوهنورد نماهایی است که خودروهای خود را جلو منزل آنان پارک کرده و به ارتفاعات یخچال و چشمه فرشه و ... صعود میکنند، قطعا به زودی بر سر راه آنان هم مانعی خواهند گذاست چون از ماست که بر ماست.
            
علی بیات
مرداد95