چندی است که آستانه تحمل جامعه پایین آمده و اگر از احوالات خود کمی غافل باشی به قول معروف دخلت را می آورند، هر چند در این بین در خصوص رونمائی هر روزه از اتفاقات پیرامون نمیتوان از نقش و جایگاه شبکه های اجتماعی اغماض کرد اما حس نا امنی هر روزه بر سر ما سایه گسترانیده تا آنجائی که در روز روشن و در دل پایتخت، شاهد کلکسیونی از جرائم با توسل به سلاح سرد هستیم .(اخاذی و لخت کردن کوهنوردان بماند که چندین مورد گزارش آن را خوانده اید)

اگر از پنجه بگس و چاقوهای ضامن دار قیصری زمان شاه و اوایل انقلاب و قتل ها و نفس بریدن های ناموسی بگذریم و از "چپ چپ" نگاه کردن های دهه اول، چشم پوشی کنیم به انواع و اقسام زورگیری هایی خواهیم رسید که در دهه کنونی شاهدیم .

30 درصد قتل های دهه اخیر، ناشی از حمل سلاح سرد بوده که علت اصلی آن، همراه داشتن سلاح اعم از بزرگ و کوچک بوده که حالا بعد از 6 سال بالاخره قانون ممنوعیت آن مورد بررسی قرار گرفت که امید می رود اندکی در حمل آن سختگیرانه عمل شود تا با دور بودن آن؛ وقوع قتلی را شاهد نباشیم. (ضمن اینکه شخصا موافق این طرح هستم  و معتقدم باید علت را در دل خانواده ها و فرهنگ حاکم و اوضاع بد اقتصادی و فرهنگی جستجو کرد و الا قانونِ بعد از وقوع جرم که کارایی ندارد و اینهمه اعدام و ... مگر در مورد قاچاقچیان کارساز شد که بخواهد جلو پاقو کشی را بگیرد)

حال آنچه در این بین به دنیای کوهنوردی مربوط میشود حمل سلاح سرد توسط کوهنوردان است که در این بین تکلیف برما روشن نیست که آیا ما هم در آینده ای نزدیک "مجرم" شناخته خواهیم شد یا خیر... گر چه عنوان شده که باید مجوز تهیه کرد اما بی شک نمیتوان از همه انتظار کسب مجوز و پرداخت مبلغ مربوطه را داشت که میتواند منبع درآمد زایی جدیدی برای برخی ارگان ها باشد .

لذا تا اطلاع ثانوی باید همچنان در شک و تردید باشیم که اگر عده ای با علم به اینکه کوهنوردان چاقو همراه دارند میتوانند بعنوان مستمسکی برای اخاذی و یا آزار و اذیت آنان از آن بهره ببرند و یا اینکه بعنوان مجرم آنان را مورد بازخواست قرار دهند.

به هر حال این موضوع هم دغدغه جدیدی است که قطعا در آینده ای نزدیک دامنگیر برخی افراد حتی به صورت استثنا خواهد بود .