سایز بزرگتر اینجا
در تصاویر فوق گرچه نمیتوان نقش خشکسالی را نادیده گرفت اما قطع و انتقال آب - و نقش آن در خشکاندن چمن هایی که حتی زیر چشمه هستند را نمیتوان نادیده گرفت چرا که آب چشمه را با لوله به یغما می برند و حتی قطره ای را هم برای چمن های پایین دست رها نمی کنند از سوئی مصرف بالای جمعیت بازدید کنند و رستوران و استخر و مجموعه بالابر گنجنامه هم مزید بر مشکلات شده تا از اندک آبی که می ماند باغداران هم به جنگ بیفتند و آنها هم باقی مانده را به یغما برند طوری که حتی آبشار گنجنامه هم از زیبائی بیفتد (تصویر پایین)
حال این چه صنعت توریستی است که ماندگارترین آثار را به نابودی می کشاند تا چهارنفری بیایند و بخورند و بیاشامند و زباله تولید کنند و بروند
ازدحام جمعیت
منطقه میشان پذیرای اینهمه جمعیت که اکثریت با بالابر می آیند نیست و باید فکری کرد ...از دفع فضولات انسانی گرفته تا برخی انسانها که رفتارهای سخیفانه ای از خود نشان می دهند که حتی از حیوانات هم بعید است نظیر خوردن و نوشیدن و زباله بجا گذاشتن
اینجا تخت نادر است عده ای که به ظاهر الوند را مقدس می شمارند به نام زیارت می آیند و میخورند و می روند و آنگاه از الوند بنام شاه الوند هم یاد می کنند دریغ از کمی احترام ...وفکر می کنند با سوزاندن همه چیز محو می شود
و آبشاری که می رود تا خاموش شود
و انبوه زباله در میان رود خانه
و ناگفته ها همچنان باقی است ...با هزاران سئوال بی پاسخ ...
عکس : بیات
برچسبها: دشت میشان, آبشار گنجنامه