روزی بادی آمد و با خود برد .

هرآنچه از زیبائی های پاییز به ما هدیه شده بود .

داد زدم : آهای ... خدا ... کجای دنیا هدیه را پس میگیرند .

آرام گفت : هدیه بهتری برایت دارم ... زمستان ... فصل یکرنگی - ساد گی !

این بار فریاد زدم ... خود دانی !!!                                                         عکس:  علی بیات - آبشار گنجنامه

محتمل چند روزی نیستم >>>