در فرهنگ عام مثل هایی هست که در دنیای چواشهٔ امروز(وارونه) نیاز به دگرگونی دارند از جمله مثلی چون«هرآنکس که دندان دهد نان دهد»ویا«مهریه رو‌کی داده کی گرفته».

در دنیای کوهنوردی :: هم مثل معروفی است بنام«اولین اشتباه، آخرین اشتباه» در حالی که چنین نیست و (این مثل به غلط رایج شده ) چون آخرین اشتباه ما که منجر به فوت یا مصدومیت کامل میشود دیگران آنرا بکار میبرند و انگار تا آن‌موقع هیچ اشتباهی نداشته و معصوم بوده ایم.

هر یک از ما بعنوان‌کوهنورد، اشتباهات فراوانی مرتکب شده ایم(اولین های فراوان) که به خیر و‌شانس و خواست خدا و قضا و قدر بلایش را از سر گذرانیده ایم و جان سالم به در برده ایم و چون ازسرگذشته حتی آن را متوجه نشدیم .

لذا لازم است بدانیم که «آخرین اشتباه» ما نباید «اولین اشتباه » تلقی شود بلکه باید جدی ترین تلقی شود که بخیر نگذشته و همواره باید مراقب باشیم تا از اولین اشتباهات، حتی اگر بخیر گذشته سرسری نگذریم و از هر برنامه با «ارزیابی» درست به اشتباهات خود در راستای عدم تکرار درس بگیریم .
امید زمستان بی خطری را بگذرانیم .

علی بیات
راهنمای طبیعت گردی(اکوتوریسم)::🏕
وراهنمای کوهستان☃::⛰🏔