روزی روزگار ی مشتری اش بودم و تا کارو ازش یاد گرفتیم آمدیم با نا مردی تمام ی "شعبه " زدیم بنام دیار الوند ...

البته حرکت ما طولی است و زیر مجموعه ایشانیم و هنوز کارآموز ... جنس و کالایی که عرضه میکنیم فرق دارد ...

هر دو اهل دلیم ... نه اهل قر ... نه اهل فر  ... دغدغه هایمان به هم نزدیک است و ...

اما او آلودگی تهران می خوردو پاک می نویسد و من هوای پاک الوند می خورم ... وفقط می نویسم ...

دیشب تصادفا به نحوه آشنائی با کوهنوشت و کلاغها فکر میکردم نگو دل به دل راه داره و امروز تولد کوهنوشت هست

نویسنده ای موقر با تسلط و در مقام استادی برای امثال من ... خب درسش را خوانده و سالها تجربه و تخصص...

کارش سرک کشیدن به درون است ...اما  نه از نوع تجسس... فقط کلیات  ..."الف"را میگوید تا" یای " آخر  باید رفت

 خراش به روان نمی اندازد و خوب می نویسد و خوب میگیرد

عکس و حرفش دیدن و شنیدن دارد ... دل کوکی هایش درونمان را واکاوی میکند و دوربینش برونمان را ...

نامش حسین است و بدنبال "رضائی" است که به ما هدیه دهد ... تولدت ۹ سالگی ات میارک باد

عکس: علی بیات (صعود ششم - یخچال همدان )

وقتی کتابی رو در دست میگیرم بدنبال تمام کردن و نتیجه گیری هستم ٬ حال این کتاب قطور باشدو یا نازک ٬ جیبی باشد یا نباشد ٬یک جلدی یا ده جلدی ...همیشه بدنبال یک جمله ام که آویزه گوشم باشه و بتونم اونو جائی مطرح کنم و به دیگران بیاموزم ...همانگونه که نویسنده به من آموخت ...

گاهی شخص٬ همانند چتر بازی است که از ارتفاع می پرد و چترش باز نمشود فقط فرصت دارد فریاد بزند که "عجب اشتباهی کردم"  و آنچه در ادامه مطلب می اید اقرار به اشتباهی است که من و شما باید آن را آویزه گوش نمائیم ...اگر نمائیم !

در متن ذیل بنابه آنچه اعلام کرده بودم چنانچه اطلاعات جدید بدستم برسد تغییراتی خواهم دادکه که با توجه به کامنت باشگاه سامان بخشی از متن اصلاح میگردد.

یادتون هست بهتون گفتم که علت اینکه وبلاگمو بنام دیار الوند اسم گذاشتم این بود که سالها پیش تو یکی از این شهر های حاشیه خلیج همیشه فارس وارد رستورانی شدم که اسمش مطعم الوند (تصویر فوق)بود و دیدم ار الوند خبری نیست و کوههای مختلفی در داخل رستوران برجسته کاری شده بود  غیر الوند و وقتی از صاحب رستوران راجع به الوند پرسیدم گفت کوهیست در ایران اما کجا نمیدانم و تو اینترنتم گشتیم عکس یافت نشد و این موضوع استارتی شد برای من که با سواد کم وارد دنیای وبلاگ بشم و اون اوایل  مشکلاتی بود (حتی برای عکس گذاشتن هم چه مشکلاتی که نداشتیم) بهر حال چنی پیش با دیدن عکس فوق در آرشیو عکسهام  بر آن شدم تا تاریخچه مختصری به صورت تقریبا فی البداهه (تا ازذهنم نپریده) راجع به تاریخچه وبلاگهای کوهنوردی  استان  داشته باشم که در پی میاید.

اینکه اولین شخصی که شروع کننده کار بود  بود و در عرصه کوهنوردی شروع به وبلاگ نویسی کرد چه کسی بودرا موضوع قرار دادم و در این خصوص بود  که لازم شد با بعضی از وبلاگ نویسها تماس بگیرم که شخصی بنام میثم خ را معرفی کردند که اثری از وبسایت ایشون ندیدیم (سال ۸۳)اما در ادامه به وبلاگ آیریکان برخوردم که از فروردین ۸۵ شروع به کار کرده  و گزارش دماوند در خرداد ۸۵ و  بعد ها  سبلان-علم کوه  را در شهریور۸۵ارائه داده و این آغاز کار وبلاگ نویسی کوهستان آیریکان بوده که در کنار آن سایر پستها نیز درج گردیده است اگرچه میتوان در کنار آن  باشگاه سامان را  که در فروردین ۸۶ آغاز بکار کرد را با نگاه  دقیقتر  بعنوان  اولین  وب نوشت های  کوهنوردی استان همدان معرفی نمود تقدم و تاخر ایندو نه به لحاظ زمانی که به لحاظ مطالب  بعهده شما خواننده محترم.

و در ادامه  به تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۶ به وبلاگ  هیئت کوهنوردی استان همدان برخوردم  که زحمت شروع اون  بعهده آقای عباس چشمه قصابانی و در ادامه با اینجانب بود (ضمن قدردانی مجدد از عباس آقا بابت حرکت جدیدی که در قالب هیئت اون موقع صورت گرفت )   و بعدها در نیمه دهه سوم  دیماه ۸۶ طلوع سپیده  را یافتم که از  دی ماه ۸۶ با این پست شروع بکار کرده با این پست :

زند گي در اوج

در دنيا هيچ كوهنوردي نيست كه در قله با خدايش رابطه اي عاشقانه پيدا نكند.

عشقي كه به وجد، وجدي كه به شور، شوري كه به حال و حالي كه به عشق تبديل مي شود و اين دور همچنان ادامه مي يابد چنانكه اشك شوق از چشم جاري مي شود.

نمي دانم اين اشك را چگونه مي توان تعبير كرد؟

گو يا آلبر كامو بود كه اين كلام ژرف را عنوان كرد:

دره ها و باتلاقها همديگر را نمي بينند حتي اگرهم سطح باشندو قله ها همديگر را مي بينند حتي اگردر يك سطح نباشند.

 و بعد از اون به وبلاگ الوند پرس بر خوردم که اونهم  در دهه سوم دیماه ۸۶   و با خاطرات اورست شروع بکار کرده  و در ادامه  وبلاگ دیار الوند در اردیبهشت ۸۷ وماگمادر مهر ۸۷.

و از این حیث که در حال حاضر بیش از ۱۵ وبلاگ در قالب وبلاگهای گروهی و شخصی مشغول اطلاع رسانی و ارائه مطالب هستند کمال خرسندی را داریم و امیدواریم در آینده بر کیفیت کارهاافزوده بشه تا بتوانیم مثل ماگما همیشه رتبه های بالایی را بدست آوریم و همیشه تازه باشیم

دوستان محترم چنانچه مطالب فوق دارای اشکالی در ارائه تاریخچه میباشد بفرمائید تا اصلاح گردد.(با سپاس از باشگاه سامان-منتظر راهنمائیهای شمائیم)

۱-وبلاگ آیریکان(سال ۸۵فروردینماه)

۲-وبلاگ باشگاه سامان(سال ۸۶ فروردینماه)

۳-وبلاگ هیئت کوهنوردی استان همدان(دی ۸۶)

۴-وبلاگ طلوع سپیده-الوند پرس (دی ۸۶)

۵-وبلاگ دیار الوند و ماگما و ...(سال ۸۷)

 ===================پاسخ دیار الوند به برخی نکات=====================

اینکه میثم خ اولین بوده یا خیر ؟ بنده مستندی نیافتم اما میگن بوده

اینکه آیریکان اولین بوده یا نه و مطالبش اصلا به کوهنوردی مربوطه یا خیر؟حقیقتش تاریخ وب مستند و مطالب اونم با توجه به گزارشها رو میتوان آغاز گزارش نویسی در وبلاگهای کوهنوردی استان معرفی کرد

اینکه باشگاه سامان وبلاگش رو نام گذاری مجدد کرده و ...؟اولا بپذیریم که وبلاگ گروه سامان اون موقع پیش از ما بوده و بعنوان مثال دیار الوند اولین نبوده و دوم فرض که خانواده ای اسم بچشونو در ۲ سالگی عوض کنند آیا میتوان گفت مثلا علی هیچوقت نبوده و با اسم جدید بگوئیم ولی دومین بچه خانواده است و مادرزادی ۲ ساله بدنیا آمده -مسلما خیر علی بوده و با هویت جدید و سابقه قبل حیات دارد.

یا نه  (در بین قبیله ای بنام دنیای وبلاگ نویسان استان همدان )فرض بچه ای در ۱ سالگی مرد و بچه دوم متولد شد آیا میتوان گفت این اولین زایمان قبیله  است(مانند وبسایت میثم خ) یا باید بگوئیم این دومین زایمان و اولین بچه ایست که حیات دارد بخصوص که بچه اول هم حیات دارد با نام جدید(آدرس جدید و باشگاه سامان)

بهر حال قضاوت با خوانندگان -دیار الوند نظر خودشو در پست مربوطه ارائه داده و منتظر نظرات شمائیم

و بزودی نظر خواهی خواهیم کرد موفقیت همه وبلاگها آرزوی ماست

سازمان هواشناسی اعلام کرد یک توده گردو غبار جدید وارد کشور خواهد شد و ...آلودگی خوزستان ۱۲ برابر -لرستان ۱۴برابر و همدان در حالت هشدار و... و  احتمال رسیدن غبار به تهران هست و ...بعد گزارش تصویری از تهههههههههرون

والله ما کپسولای اکسیژن رو در برخی میادین گذاشتیم و ماسک توزیع کردیم تا جون جونی ها خدائی ناکرده اخشون نشه ...

چقدر دلم سوخت

که ایران فقط تهران نیست- تهران اگه تهران بود که ۲ روز تعطیل میشدند نمی ریختند بیرون-و تو شهرشون میموندن

راستی تبعیض یعنی چی

البته همه هم جون جونی نیستند بر نخوره

دوستی نظری داده که به لحاظ پاره ای مسائل  بدون هیچ دخل ئ تصرفی در صفحه اصلی

قرار میدم تا ...