عکسh: فدراسیون

بهمن ماه سال 96 بود و از طریق شبکه های اجتماعی متوجه شدم یک تیم خارجی در ناکامی صعود به یک قله 8000 بجای غم و اندوه،  چندمین سال اولین صعود خود و هموطنانشان را جشن گرفته اند، ایده ای به ذهنم رسید که چه خوب بود در همدان هم چنین میشد و بمناسبت بیستمین سال صعود قله اورست از "قهرمانان" شهرمان تجلیل به عمل آید تا نسل جدید با تجدید خاطرات دوستان با چهره های آنان آشنا شوند به نحوی که غبار از آنان گرفته و انرژی تازه ای پدید آید.

وقتی مشغول تنظیم مطلبی در این خصوص بود فکری جدید باعث گردید تا چنین ایده ای را به صورت ملی مطرح و برای ریاست محترم فدراسیون و صاحبان فکر و اندیشه، در قالب شبکه اجتماعی منتشر و منتظر بازخورد باشم که بلافاصله آقای زارعی اعلام نمودند چنین برنامه ای در دستور کار سال 97 فدراسیون کوهنوردی برنامه ریزی و حتی نسبت به محل برگزاری آن هم اقدام گردیده است که در زمان خود اطلاع رسانی خواهد گردید.

زمان گذشت و روز موعود فرا رسید30 ادریبهشت روز خاصی بود، دعوت عام بود و عموم را اجازه حضور فراهم شده بود از قضا همان روز جلسه ای اداری داشتم که امکان حضور در برنامه را از من می گرفت که خوشبختانه با مساعدت دوستان، جلسه زودتر تشکیل و بهانه ای برای نرفتن نبود لذا با هماهنگی با آقایان " حمید رضا اولنج و جلال چشمه قصابانی" دو تن از 4 تن صعود کننده نهایی (نفرات دیگر صعود کننده آقایان نجاریان و زنده یاداوراز)  به قله اورست در سال 77 و همچنین آقای علی امزاجردیان دیگر هیمالیانورد همدان، عازم تهران شدیم.

با توجه به ماه روزه داری اجبارا ساعت 1.5 حرکت نمودیم و ساعت 5.10 دقیقه با خوش شانسی ترافیکی و زحمت آقا ی اولنج و به رغم پیش بینی زمانی که حدود 6.5 خواهیم رسید ، پیش از آغاز مراسم در سالن بودیم و مراسم ساعت 5.15 دقیقه با تلاوت قرآن و اجرای همراه با نکته سنجی و گاها اجرای خودمانی و گرم حسین رضایی دوست و مجری محترم شبکه ورزش و روابط عمومی فدراسیون آغاز و با خوشآمد گوئی آقای زارعی ریاست محترم فدراسیون کوهنوردی، همراه با اشاراتی به خاطرات دیگر کوهنوردان دنیا از کوهنوردان ایرانی و بیاناتی از مقام رهبری معظم در وصف ورزش کوهنوردی و لزوم همگانی کردن آن و تمجید فاتحان اورست ادامه یافت.

سپس مجری محترم به تاریخچه ای از صعود های صورت گرفته از سال 52تا 57  و از 57 تا 77 اشاره نموده و یکی از اعضای تیم شناسائی و سپس عضو دیگری از تیم سال 57 به بیان خاطرات و چند و چون ماجرای آن وقت پرداختند که در نوع خود هیجان خاصی داشت، که از جمله می توان به برخورد خوب چینی ها در حمایت از تیم ایران در سال 57 اشاره نمود که چه جایگاهی تیم شناسائی اورست در نز آنان داشت و اینکه در زمان خود چه استقبالی از تیم در هنگام بازگشت توسط مطبوعات و مقامات به عمل آمد.

پخش موسیقی و نمایش فیلم همزمان با ارائه گزارشات و خاطرات جز لاینفکی بود که گاهی هوش و حواس ما را به سال های دور و گذر جوانی میبرد تا غافل از احوال خویشتن نباشیم که روزگار از جوانان برومند و خوش بیان و خوش عیان آن موقع الان پیرانی موی سپید کرده بر ما گذاشته و آنچه ماندگار است همدلی و همزبانی است.

دعوت از اعضای صعود کننده سال 77 هم صورت گرفت و به رغم از قلم افتادن برخی اسامی که در حین اجرای برنامه اضافه می شد غایبان بزرگی هم بودند که جایشان خالی بود اما آنچه جالب می نمود حضور سه تن از چهارتن صعود کننده نهایی بود که هر سه همدانی بودند و این موضوع بیانگر جایگاه استان در گذشته و الزام در نگهداشت آن در آینده است که فقط باید ابراز امید واری نمود تا بلکه با مشکلات فعلی به خصوص در عرصه ریالی و ارزی افتخارات همچنان مستمر باشد.(یادی شد از درگذشتگان و من هم یادی کنم از زنده یاد خلیل عبد نکوئی)

آقایان افلاکی و نجاریان و چشمه قصابانی و اولنج نیز هر یک به بیان خاطراتی از چگونگی حضور و صعود پرداختند و همانند گروههای پیشین مورد تقدیر واقع شدند و تشویق مستمر و مستدام حضار را چاشنی کار خود دیدند تا در نهایت نوبت به سخنرانی پردرد آقای صادق آقاجانی ریاست اسبق فدراسیون و سرپرست تیمهای اعزامی از سال 77 تا 84 به هیمالیا رسید که با تاکید بر صیانت از جان کوهنوردان و جوانان خانواده و نقش سرپرست دراین امرشروع و با آرزوی عزتمندی و شادی مردم به پایان رسید و اینکه با وضعیت تلاش های انفرادی فعلی به کجا خواهیم رسید.

تجلیل ازتمامی فاتحین ایرانی اورست و  بانوان اورست 84  همزمان با نزدیک شدن به زمان صرف افطار حسن ختام برنامه جشن بیستمین سال صعود اورست بود که با وسغع فدراسیون در پذیرائی به صورت مختصر برگزار شد و برنامه 9 به اتمام رسید و حضار ساعت 9.5 هر یک به سوئی فردائی دیگر رهسپار شدند

حاشیه:

تجدید دیدار دوستان قدیم و جدید و مجازی از جذابیت های حضور در برنامه بود و دیگر موضوع حضور سه چهار تیم مجزا از همدان در این برنامه بود

ادامه مطلب را به نقل از فدراسیون ببینید

از راست : حاج حمید اولنج /آقای بهنام جدائیان/و آقا جلال چشمه قصابانی

حاج حمید تو مغازه سرامیک فروشیؤ مشغوله و شکر خدا وضع بدی نداره و همچنان روزی رو بین الطلوعین از خدا طلب میکنه ...آقا بهنام هم مربی تیم ملی هستش و فروشگاه لوازم ورزش داره و حسابی درگیر کوه و آموزش هست(چون همدان نیست حاشیه هم نداره) و دایی جلال هم همچنان در کار تاسیسات اتصالات رو برقرار میکنه تا پیوند خودش هم با کوهنوردان همچنان برقرار باشه امسال " لنین " رو صعود کرد و حالا هم برای صعود به قله " ماناسلو " با تیم لرستان !!!!! همراه شده..داره چراغ خاموش میره تا دشمن  در کمینش نباشه و حاشیه براش درست نشه  ... ( با ارزوی موفقیت برای ایشان )

آقا بهنام و دایی جلال

حاج حمید اولنج

پی نوشت۱: سه شنبه شب...شبکه همدان ...برنامه خاطره صعود(حیف از نیمه دیدمش)

پوزش بابت کیفیت نامناسب تصاویر که از تلویزیون عکاسی شده هر چند به هر حال شاید به ارزش و قدمت عکسها مناسبت داشته باشه  

پی نوشت ۲:فردا روز طبیعت پاک هست خوشبختانه مثل ۱۳ بدر عمومی نیست و بد نیست در مسیر خود زباله هایی هم جمع کنیم و با خودمون بر گردونیم حتی اگه شده نیم کیلو و بیشتر مسیرهای غیر عمومی...از دوستان گروه سامان هم تشکر می کنیم که در منطقه دره کیوار این اقدام رو در حد وسع انجام دادند تا ایشالله گروههای دیگه هم نه صرفا به مناسبت بلکه در همه ایام انجام بدهند

ادامه مطلب را ببینید>>>