جاده زیبا و خوش منظره را طی میکنیم تا به دوراهی میرسیم که تابلو " آبشار مارگون " روی آن نوشته و از جاده اصلی خارج میشویم و نتیجه این تغییر مسیر جاده ای شلوغ و پر فراز و نشیب است اما آنچه ما را آزار می دهد طبق معمول خودخواهی و خودپسندی ماست که به هر قیمت میخواهیم در ترافیک از خط برگشت خود را به مقصد برسانیم و این موضوع نه تنها باعث تشدید و قفل ترافیکی می شود بلکه بر تنش های انسانی آنهم در ایام خوش بهار می افزاید و در این بین شنیدن حرف های نامربوط امریست اجتناب ناپذیر ... هر کسی ماشین خود را در گوشه ای پارک کرده و بیخیال دیگران به سمت آبشار رفته آبشاری که مسیر پیاده رو آن باریک و سنگ فرش و پر ازدحام است و عده ای هم این وسط پر جنب و جوش و بعضا بی جنبه !!!

چشممان به آبشار نور میگیرد و نزدیک میرویم زیبائی اش بی مثال است و سرچشمه اش لایزال ...جز شکر و انگشت حیرت هیچ برایمان ندارد اینکه این حجم آب چگونه از دل صخره بیرون می آید همان سئوال بی پاسخ است ...با ما بیائید

آبشار مارگون نام آبشاری است که در دره‌های غرب شهرستان سپیدان قرار گرفته است. ارتفاع این آبشار به ۷۰ متر و عرض آن به ۱۰۰ متر می‌رسد. این آبشار در۴۸ کیلومتری شهر اردکان (فارس) و در روستای مارگون واقع شده است. آبشار مارگون یکی از بزرگ‌ترین و با شکوه‌ترین آبشارهای ایران است که از نظر زیبائی، بزرگی و حجم آب خروجی با آبشار شوی خوزستان رقابت می‌کند. این آبشار در استان فارس و در کنار روستای مارگون قرار دارد. این روستا از توابع دهستان کمهر (Komehr) از شهرستان سپیدان (به مرکزیت اردکان) است. اردکان و مناطق اطراف آن به دلیل کوهستانی بودن و داشتن ارتفاعی بالای ۲۲۰۰ متر آب و هوائی سرد دارد و به گفته شاهدان عینی در مواقعی از زمستان در این آبشار قندیل هائی از یخ تشکیل می‌شود.

ادامه تصاویر در ادامه مطلب >>>

عکس : علی بیات

 یزد را مقصد اولیه  سفر خود قرار می دهیم تا بنام ایرانگردی سفری ۱۰ روزه را آغاز نمائیم زحمت برنامه ریزی و مدیریت برنامه و مهمتراز همه  مسئولیت برنامه بر عهده دوست گرامی" محمد گائینی "  است که گویا نافش را با سفر بریده اند و کمک و همراه و مونس ایشان سرکار خانم "پروین " که امید داریم در کنار هم روزهای خوشی را بنام زندگی مشترک سپری نمایند در این سفر همراهشان هستیم  نفرات بعدی هم از دور و نزدیک کشور  هستند که در خلال گزارش معرفی میشوند ۴.۵ ترک قم بعد از صرف ناهار با دوست گرامی حمید تجویدیان ( همسفر پارسالمان )  و ۱۱.۵ شب اقامت در منزل "نقلی" یکی از دوستان در یزدرا داشتیم ...پیوستن آرش مودی و مادربزرگوارشان سرکار خانم شبانی از خراسان جنوبی در نیمه شب جمع ما را تکمیل میکند حضور این بانوی بزرگوار برای گروه ما مایه تعادل و خیر و برکتی بود که حوصله مثال زدنی ایشان برایمان الگو بود و استفاده از تسهیلات سفر به اعتبار کارت بازنشستگی اشان مزید بر آن ...به هرحال زمان سپری میشود و طبق روال این برنامه ها من مسئول بیدار باش هستم و ۵.۵ هر روز اولین شیپور را باید بدمم و به زور خیلی ها را از تنبلی و خفتن رها کنم ( بگذریم از روزهایی که محمد مسئول بیدار باش بود و ۷.۵ بیدار باش بود و بچه ها کیفور بودند )...به راه می افتیم ...تفت را پشت سر گذاشته به ابر کوه یا ابر قوه می رسیم علت تفاوت نامها در فرهنگ ها و غلبه عربی بر فارسی شاید باشد ...

در این سفر وسیله ما " ون " بود و تعداد ۹ نفر که قطعا همدلی میخواهد تا ۱۰ روز در فضایی کم در کنار هم سر کرد و خاطراتی خوش از سفر را با خود به همراه برد به هر حال سفر با تمام خوشی ها و نا خوشی هایش به پایان رسید و در یک شب بارانی همگی از هم جدا و به سرای خود رفتند در این بین از سرما خوردگی ها و گلو درد ها و تغییرات دم به دم آب و هوا نگذریم که هم حوصله مان را کم کرده بود هم لذت سفر را متاثر کرد ... با ما همراه باشید در قالب تصاویر ...

از دور کوه عقاب برایمان جالب است لحظه ای کوتاه توقف کرده و عکسی میگیریم و ادامه سفر  

و به ابرکوه و گنبد عالی می رویم که شرح ان در قالب تصویری در ادامه مطلب امده است

گنبد عالی

و سروی با سنی بیش از ۴۰۰۰ سال بنا به گفته کارشناسان که شرح آن نیز در ادامه مطلب امده است  

و از دور نظاره گر شه ابر کوه ر هستیم که سرو آن خودنمائی میکند

عکس : کپی از تصویر

عکس: بیات

از جاده های سر سبز گذشیم

از رودهای خروشان  و به یادگار در خنکان آن ناهاری خوردیم

از آبشار ها و نشانه های رب العالمینش

از دروازه ها ی قرآنش  

از شوره زارها و جاده های خشکش

گام نهادیم به یادگارهای از بزرگی سده های دورمان

از نگهبانان این یادگارهای کهن شنیدیم

از گلوگاههای اقتصادی کشور و شریانهایش با دریچه دوربین مطلع شدیم

از دژ های مردان و یلان گذشته خبر دار شدیم

از چوپانی ساده ...به زبان ساده چیزهایی شنیدیم

از نذر و نیاز های امامزاده هایش

از سخت کوشی مردمان دیارمان

از درد دل گیس سفید هایش

از دغدغه های محیط بانانش

از سکوت خاموش مردان افسانه ای ...خفته در سرزمین  سکوتش

از کشاورز زحمتکشش

همه و همه و همه گذشتیم تا خاطراتی را به همراه بیاوریم که عنوانش را میگذاریم

ایرانگردی

اولین گزارش به زودی >>>

عکس: بیات