لطفا این مطلب را با حوصله بخوانید و تا پایان همراه ما باشید چرا که شرح شرحه شرحه شدن محیط زیست است طی ۱۰ سال اخیر و بخصوص ۵ سال گذشته ...سعی گردیده تا با انتخاب تصاویری مرتبط با مطلب حوصله شما سر نرود ضمنا قرار بود این مطلب در یکی از نشریات تیراژ بالای کشوری منتشر گردد که ماشالله اونقدر ناز و ادا  دارند که از انتشارش منصرف شدم و ترجیحا در همین وبلاگ تقدیم میگرددکه  از باب در دل  است و دیگر هیچ...

تا اطلاع ثانوی مطالب اینجانب را وبلاگ دومم به آدرس ذیل پیگیری نمائید

http://ghezel.blogfa.com/                الوند ایران

لطفا نظرات خود را در پایان برایمان بنویسید تا مدیریت های محترم بدانند چه وظایف سنگینی داشتندکه سبک شمردند و ای کاش

منطقه الوند هم جز مناظق حفاظت شده باشد!!!

"سوگنامه  الوند"

خسارت های مطلقا جبران ناپذیری که به طی چند دهه اخیر به بافت و ساخت طبیعی شهر و کوه و دشت ما  وارد شده ، فقط می تواند خیانت محض باشد ، تخریبی که بر آن رفته و می رود ، هیچ قوم یاجوج و ماجوج و چنگیز مغول چنین بلایی بر جای دیگر نازل نکرده است .

اگر زمانی میلتون انگلیسی از کوهپایه های الوند به عنوان " بهشت باز یافته " سخن گفته بود ، اینک دریغ آمیز و سوگبار به واقع تنها می توان از آن" بهشت گمشده" یاد کرد. (کتاب شکوه الوند به قلم استاد جهانپور و به نقل از دکتر اذکائی – مقدمه کتاب ص 24)

الوند صرفا نام یک رشته کوه از ارتفاعات منفردغربی ایران نیست ، بلکه بدین دلیل شهره است که زادگاه یک تمدن  ، محل ظهور یک فرهنگ است که  تلفیق این دو تمدن و فرهنگی است جاری شده بر دامنه هایش  و تلفیقشان ، زادگاه تمدن و فرهنگ ایران است که گر چه قدمت آن در مقابل ابهت و پیشینه الوند ناچیز است و 3500 سال شهر نشینی را نمیتوان به رخ کشید اما قابلیت سکونت با این دوام و بقا، این را به ما اثبات می کند که الوند ، دامان پر مهری دارد که بی شک در طول 3500 سال مردمانی پر مهر را در دامانش خود تربیت کرده است و شهری را آباد نگه داشته که هگمتانه می نامندش.

متن کامل در ادامه مطلب>>>