📰 🗞 💻   روز خبر نگار...

بعضی روزها عادی اند و بعضی روزها خبر ساز...
برخی روزها زود گذر و برخی دیر گذر...و گاهی انگار خورشید از غرب طلوع میکند و به شرق غروبش می دهند... و همه ایام و آنات و ثانیه ها مملو از خبر...

اما قطعا روزی که بدون "خبر" باشد آن روز روز مرگ اطلاعات است و مرگ ماست تا در تاریکی و ظلمت بی خبری بمیریم ... گرچه عده ای را بی خبری، نوید خوش خبری است.

آدمی همواره از روحیه کنجکاوی برخوردار است و دوست دارد همه چیز را بکاود و بشکافد که ماحصل آن علم و فن و دانش است و رهاوردش "خبر" و آنکه در انعکاس خبر میکوشد خبر نگار یا مخبر است و البته داشتن سرعت عمل شرط اصلی و جذب مخاطب لازمه آن و  برد خبرنگار در ارسال فوری آنست.

"خبر نگار" نه به معنای نگارنده خبر، که بمعنای رساننده آن است که در این بین رعایت امانت و انصاف در گفتار و نوشتار شرط اصلی است.

اصلی که متاسفانه مدت های مدیدی است به واسطه "ضیق معیشت خبرنگاری" و عدم احساس امنیت و یا جاه طلبی و زیاده خواهی های برخی خبرنگارنماهای اندک خدشه دار گردیده که نمود آن را میتوان در بی اخلاقی های خبری در عرصه سیاست به راحتی شاهد بود.

واژه" خبرنگار "واژه زنده و پر معنایی که به گیرنده خبر زندگی و حیات می بخشد چنانکه گفته شد که آدم بی خبر فقط حیات صوری دارد و بس.

لازمه زندگی در دنیای ناامن و رو به پیشرفت امروز، کسب دانش و اخباری است که همواره تحت بمباران آن هستیم.
از کشت و کشتار در کشورهای پیرامون گرفته تا اروپا... و چه تلخ است که گاهی کشته شدن 100 نفر در عراق و افغانستان به واسطه بمب گذاری، با فونت 10 در صفحات میانی نوشته میشود و کشته شدن 2 نفر با چاقو در اروپا با فونت 36 در نیم صفحه اول...

"ظلم خبری" هم از دیگر ظلم هایی که گاها توسط عده ای "خبرنگار نما "صورت میگیرد که میتوان مصداق آنرا در تظلم خواهی طبیعت در مقابل رانت خواران و زمین خواران جستجو کرد که متاسفانه به هر دلیلی در بایکوت خبری قرار میگیرد و فریاد رسی برای آن نیست.

چنانچه در حوزه طبیعت و طبیعت خواری، وجود همین اندک خبرنگاران متعهد است که گاهی تک صداهای طبیعت و طبیعت دوستان مظلوم را به گوش می رساند تا نطفه امید نخشکد.

و همین رویه را میتوان در عرصه انتخابات و سیاست و فساد جستجو کرد که چه رسالت سختی است خبر نگار بودن...
 خبر نگار بودن صرفا به داشتن کارت خبرنگاری نیست و بسیاری از دوستان وبلاگ نویس و مقاله نویس در عرصه شبکه اجتماعی در همین زمره اند...
پس با تمام تفاسیر باید این روز را پاس داشت و به طور عام به خبرنگاران متعهد و پاک نیت با قلم و نوشته هایی نظیف تبریک گفت که وجود همین افراد است که این رکن را تقویت میکند که اگر همین معدود هم نبودند فساد و رانت و کوهخواری و زمین خواری و کلکسیونی از تخلفات و تهمت ها و افتراها، میتوانست چون سرطان درعرصه های مختلف اجتماع رو به رشد باشد و آنگاه دیگر نه تدبیری میماند و نه امیدی... که آنچه مایه رسیدن به فرداهاست تدبیر است و امید...
در پایان امیدوارم هر روز شاهد استقلال در قلم این قشر کم بضاعت در مقابل خواست های" زیاده" برخی باشیم تا اسیر روزمرگی نشوند.
قطعا خبرنگاران ما به قیمت کلان خویش آگاهند که مبادا با بهایی ناچیز در آزمون اطلاع رسانی چشم بپوشند و خود را بفروشند ...که قیمت آدمی در وجود تعهد و حیثیت و وجدان کاری است.

روز "خبرنگار"مبارک💐🌸


علی بیات
17 مرداد95

برچسب‌ها: روز خبر نگار

 

امروز 17 مرداد ماه روز خبر نگار هست، ضمن تبریک به دوستان متعهد خبر نگار، و آرزوی توفیق به همین بهانه باید گفت:  گر چه اعتقاد و باور ایناست که بسیاری از مردم حتی با یک موبایل ساده، بسیاری از وبلاگ نویسان و سایت گردانان هم بدون طی دوره های تئوری و پایان نامه های خبر نگاری و بدون کارت و نان خوردن از طریق آن، خبر نگارند و حتی مستقل تر، شفاف تر و فعال تر از دیگر خبر نگارانی هستند که جای تبریک برای آنان را در این دل نوشته خالی می گذارم .

خبرنگاران هم مانند بسیاری از صنوف دو دسته اند، دسته اول عده ای که متعهد و متخصص و مستقل وشفاف  و شفاف سازند و در مقابل لبخند و اخم و بسته های حمایتی،  گرایش به این و آن پیدا نمی کنند و دسته دوم کسانی هستند که از کارت خبر نگاری و جایگاه آن غافل و نهایت سو استفاده و استفاده را به عمل می آورند و در جائی که لازم باشد رنگ عوض می کنند و از حزب باد تبعیت می کنند و فقط به یک جلیقه خبرنگاری خلاصه می شوند که پیر زنان فامیل از آن بهتر کار خبری انجام میدهند.

به هر حال، طی دوره های آموزشی اعم از آزاد و دانشگاهی، رسالت هایی را متوجه خبرنگاران می کند که علاوه بر سرعت ودقت در انتقال به موقع ، اولین آن همانند قسم پزشکی متعهد بودن به اخلاق است( گر چه بسیاری از پزشکان هم، قسم خود را فقط یک مرحله صرف، می دانندکه باید انجام شود و بس)، آنگونه که بر اساس فرامین مذهبی حاکم، هیچگاه باعث و بانی بی آبروئی و خبر سازی و شایعه سازی نگردند، چه به صورت قلم ، قدم و یا تصویر، دومین اصل که برای جامعه مخاطب مد نظر است، توجه آنان به جایگاه خبر نگاری است، خبر فروشی (خود فروشی معنوی) و خبر سازی به هر قیمت و دریافت هزینه آن قطعا در شان یک خبر نگار محترم نمی باشد، البته رعایت خطوط قرمز حاکم از بُعد اجتماعی، سیاسی و شغلی برای ادامه دادن به این شغل و تامین معاش مورد احترام است اما اینکه به هر قیمتی بخواهیم، حتی جابجائی کلمات خبر منتشر شده و پر کردن ستون مختص خود در روزنامه یا رسانه از شان و تعهد به دور است .

اینکه در یک خبر، بخواهیم رئیس، مسئول و یا مدیر عامل و مدیر کلی را بکوبیم و زمین و زمان وعرصه را بر او تنگ نمائیم و پس از دریافت یک امتیاز تخت هر عنوانی از جمله بسته حمایتی، قول وام و ... درمقابل همان مدیری که تا دیروز نا کارآمد و نالایقش می خواندیم سکوت نمائیم و یا فرد ناشایستی را آنقدر بزرگ نمائی کنیم که بر اریکه بنشیند و مطالبات خود را پیگیری کنیم ، قطعا اینگونه رفتارها از شان خبرنگار به دور است و نمی توان وجود معدود خبرنگاران این چنینی را در میان جامعه متعهد خبرنگاران نادیده گرفت  که هر صنفی خوب وبد خاص خود را دارد.

گر چه رسانه و مطبوعات را رکن چهارم دموکراسی می دانند اما نباید این رکن را در جوامعی که دموکراسی در آن فقط به صورت نمادین و نوشته شده در کاغذ اجرا می گردد جدی گرفت، در برخی جوامع غربی شاهدیم که چگونه رئیس جمهوری به واسطه فرار از مالیات، حتی بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری مورد بازخواست قرار می گیرد و یا ظلمی که کاندیدای ریاست جمهوری در 20 سال پیش از کاندید شدن بر همسایه اش روا داشته، واکاوی شده و بعنوان عدم لیاقت کاندیدا بزرگ نمائی می شود اما در برخی ملل اینگونه  نیست که بخشی از آن ارتباط مستقیم با معاش خبرنگار دارد.

به هر حال انتظار از این قشر زحمتکش و همیشه هوشیار، هوشیاری در تمام عرصه هاست گرچه به واسطه سخت گیری هایی، عدم امنیت شغلی را در کنار خود احساس می کنند و از کیهانی بودنشان !!! خبری نیست اما بررسی و آنالیز و انعکاس وانتشار اخبار و حتی پیشگیری از برخی رسوائی ها نظیر واگذاری برخی بهره برداری ها (رانت خواری )، وقوع برخی فسادها ( زنجانی ها ) و تغییر کاربری ها در طبیعت (نظیرمنطقه تاریخی گنجنامه همدان )، دخل و تصرف ها و ... نقش ارزنده ای دارند که انعکاس و استقلال خبری آن،  نباید به دریافت بلیط یک کنسرت، بلیط استخر، بلیط رفت و برگشت کیش، رستوران نشستن ها، قول دریافت یک وام  و ... منوط باشد (می پذیریم که، درست بودن و درست کار کردن کار سختی است) .

در پایان این روز را به دوستان وبلاگ نویس به خصوص آنانی که در عرصه خبری و نقد نقادی حوزه طبیعت و کوهستان  فعالیت مستمر دارند  تبریک عرض کرده برایشان که بی هیچ مدرک خبرنگاری در این عرصه و حتی بهتر از آنان کار میکنند امید سلامتی و تندرستی دارم .

پی نوشت :

دل نوشته یعنی درد دلی مکتوب که باید بر کاغذ نوشت و پاره کرد وبر جوی آب سپرد که اقل حُسن آن، سبک باری است.

و در همین خصوص در همین وبلاگ  اخلاق در کوهنویسی !

برچسب‌ها: روز خبر نگار