دره زیبای قزل که چشم انداز بهاری آن دیدنی است

شاید بشه گفت حسن ختام برنامه  سال ۹۱ ...شایدم نه ،  فرصتی شد و تا اخر سال برنامه ای دیگر رفتم و لحظات سال تحویل را در قله گذروندم    ...    بدنم خسته نشان میداد و کمی هم بی رمق ...بخصوص ساق ها ...اما خب به هر حال باید از شهر دل می کندیم و به همان دلیل همیشگی از شهر می بریدیم  و به ارتفاع قدم میگذاشتیم  و این بار هم به دعوت  دوست گرامی  سعید جهان آرا و مسعود عسکری همپایشان شدیم در صعود به قزل ارسلان ...هر شهری برای خود ارتفاعاتی دارد و هر ارتفاع و قله ای مشتریان خاص خود ...مثلا در همدان عده ای هستند که فله یخچال را مونس خود قرار داده اند و عده ای الوند و عده ای کلاغ را و ...در ابن بین قزل هم مشتری ثابت خود را دارد  ساعت هفت روستای زیبا و مهمان نواز ۰ بودیم از روستا یکی و نیم ساعت تا انتهای دره زیبای وهنان و دامنه قزل راه باید میرفتیم و برای خسته ای چون من با کفشی نا مناسب برای این مسیر  خسته کننده تر بود اما با ورود به منطقه و قدم گذاشتن بر روی برف کمی راحت شدم اما همچنان کم رمق بودم ...خواب شب قبل در صعود روز بعد نقش به سزائی دارد و من خواب خوبی نداشتم اما به هر حال 3 ساعتی طول کشید تا از روستای وهنان به جان پناه رسیدیم و بعد از نیم ساعتی استراحت و بررسی مسیر توسط سرپرست برنامه از مسیر قیف راهی قله شدیم ...آفتاب گرم بر روی برفها تابیده بود و کمتر از سفتی خبری بود ...

قزل

برفی آبدار و سنگین ...و هر  لحظه که زیر پات خالی میشد گویا تمام انرژی به یکبار تخلیه میشه  و باید به زحمت پای خودتو  از برف خارج میکردی برفکوبی سنگینی نداشت اما حفره ها و فرو رفتن در برف کمی انرژی شما را میگرفت بعد از یک و نیم ساعت بر فراز قله بودیم و قدری استراحت و باز هم برگشت از قیف که برف داخل آن هم پودری بود و هم در جاهایی یخ زده که احتیاط میطلبید و ترجیحا چند متری را باید از طناب استفاده میکردیم ...حدود ساعت چهار بعد از صرف ناهار از جانپناه خارج شدیم و ...

سعید و مسعود عسکری در حال صعود

ادامه تصاویر در ادامه مطلب >>> 

 اخطار : با توجه به گرمای بی سابقه این روزها در کشور لطفا بیشتر مراقب باشد

قزل ارسلان  را در زبان عرف "قزل " می نامند از ارسلانش خبری نیست این قله فوق العاده زیبا از جمله قلل فنی ارتفاعات الوند است که حدود ۳۲۵۰ متر ارتفاع دارد و در یک سوم پایانی شرق به غرب خط الراس الوند است که در همسایگی نزدیک" دائم برف " و همسایگی دور دست "کرکس یا کرکسین " قراردارد و پنجره اش را به هر سوی که باز کنی چشم انداز های زیبا ( اینجا کلیک کنید )خواهی دید از  دائم  برف و کلاغ و الوند و  یخچال گرفته تا کرکسین و آلما بلاغ در دور دست ها ... این قله زیبا سلامش را توسط کوهنوردانی که خط الراس طی میکنند به دائم و دیگر قلل می رساند و در خلوتی مثال زدنی نسبت به الوند قرار دارد و شاهد غروبی دلرباست و همیشه کلامش اینست که ...به سراغ من اگر می آئید نرم و آهسته بیائید ...

این قله دلفریب و پر مخاطره در دل خود خاطراتی دارد از اولین صعود زمستانی ۵ دهه پیش فریدون تا صعودی که دیروز ما انجام دادیم ...همواره احتیاط را به ما گوشزد میکند و دوست ندارد تا جانی را بستاند یا خونی از دماغ کسی بچکد ...دست به سنگ بودن در این فله را گریزی نیست اما اگر در کنارش آموزش هم دیده باشی و نیمچه طنابی هم همراهت باشد راحت تر میزبانت خواهد بود به کارهای هیجانی دعوتت نمیکند و اگر احتیاط کنی با تو خوب راه می آید و فرصت حضوری دیگر را برایت فراهم میکند تا همراهش شوی .

نغمه های سکوتش در سکوت کوهستان در غروب تابستان  و باد و بوران و کولاکش در زمستان سمفونی زیبائیست که نوازنده اش در بالا نشسته و  همانی است که من و شما را در کنار الوند- کوه گران سنگ خلق نموده است و چه زیباست این افتخار و چه پر بهاست این همسایگی و تولد و بزرگ شدن در دامنه الوند که خیلی ها آرزویش را در سر دارند چشمه ای گوارا و رودی جاری با نسیم دلربایش بی بهاست که هیچ "دلالی" نمیتواند آنرا به گزاف بفروشد و خود باید با پیمودن راه و بریدن "نفس" و دور انداختن" هوس" آن را خریداری نمائی و به ارزان هم نفروشی که "قزل " خود سری است در بین سرها. 

جان پناهی دارد پر خاطره و قله ای پر مخاطره ...هر وجبش همت دوستان را  طلبیده  و بی یادآنان که رفتند از جمله زنده یاد " خلیل " نمیتوان از کنارش گذشت و همچنین آنان که الان زنده اند و بعضابه کهولت یارای کوه رفتنشان نیست ...

این قله پرخطر و ایمن است پر خطر برای مغرورشدگان و ایمن برای چون منی که ناشی بودن خود را قبول دارد  و بر دوستان با تجربه تکیه میکنند ...پر خطر است اگر زمان صعودش را نشناسی و بی خطر است اگر در سکوت و در کنار کارآزموده ها صعود نمائی و ادعا را در اول مسیر دفن کنی و غرورت را در کنارش .

هم از قیف هایش به شما راه می دهد و هم از سوزنی ها ...که قطعا هر کدام بلد و آموزش های خود را می طلبد که بدون آن شاید بتوان رفت اما تضمینی برای بازگشتش نیست در بهار سختی خود را دارد و در تابستان راحتی و رفاه در کنار احتیاط...پاییزش سرما را هدیه می دهد و زمستانش زیبائی و آوار بهمن و چه سعادتی که آنرا بی خطر در زمستان صعود نمائی...و بر فرازش دور تا دور زیبائی ببینی و بس

گفتنی ها بسیار است که همین ها مرا بدانجا خواند تا شما را نیز همراه نمایم پس:

اگر دوست دارید صعودی زمستانی را در قالب تصاویر انجام دهید با ما همراه باشید

ما هفت نفر بودیم سعید جهان آرا - محمد مقدم - جلیل فراهانی - محسن طهمورثی - احمد خلیلی - آقای فرهی و بنده ...قرارمان شش و نیم اول جاده خاکی وهنان به سمت ییلاقی ها ...شش از همدان راه افتادیم و چه دلخوش بودیم که ماشین کمک دارمان جاده خاکی را شاید برود که نشد و به روستای وهنان برگشتیم و با واف واف سگ ها که بدرقه راهمان بود راهی شدیم از میان درختز ارهای عریان گذشتیم به جاده خاکی رسیدیم ...۴ ساعتی زمان برد تا با استراحتی کوتاه به جانپناه رسیدیم که کمی بعد آقای برق لشکری هم وارد شد و بعد از صرف صبخانه به اتفاق و معیت دوستان و راهنمائی آقایان جهان اراء و مقدم و خلیلی از مسیر قیف ها راهی قله شدیم که مابقی ماجرا را در تصاویر خواهید دید که از هر توضیحی آشکارتر است

۱- حتما ادامه مطلب را ببینید>>>

۲- قزل را از زاویه ای دیگر با چشم انداز هایش در اینجا - قزل  به قلم اینجانب ببینید