سالها پیش بود که این مسیر را دوستان رفتند و ار قافله غافل شدیم تا اینکه در تعطیلات خرداد 1400 در قالب گروه طبیعت گردی ماژان بعنوان راهنمای تور افتخار حضور یافتم ...

روز اول:

تعداد نفرات 86 نفر بود و قطعا مدیریت این گروه توان خاصی میطلبید و البته همکاری و همراهی همنوردان ... شبانه از میدان شیر سنگی حرکت کردیم و با وجود محدودیت سفر برای وسایل شخصی برای اتوبوس مانعی ایجاد نکردند و ادامه مسیر دادیم .... از سمت بزرگراه قزوین- رشت حرکت کردیم و حدود یکساعتی هم از کنار سد منجیل به سمت آب بر زمان صرف شد و در ابتدای ورودی شهر با چند نیسان از ارتفاع حدود 750 متری با یکساعت پیمایش جاده نچندان بد و خوردن گردو خاک در هوایی خنک به ارتفاع 2400 رسیدیم و پیاده شده و بعد از صرف صبحانه با انسجام تیمی پس از گذر از سنگ بزرگ که در هوای مه آلود نشان خوبی برای مسیر است به سمت ییلاق دیز آب حرکت کردیم.

امسال خشکسالی بود و ییلاق آنگونه که باید نبود، بدیهی است که هر جا ییلاقی باشد دور یا نزدیک آبی هم خواهد بود... بعد از دیزاب به ییلاق گرداب رسیده و پس از لحظاتی رخ شمالی البرز غربی با چهره ای پوشیده از ابر در ارتفاع 1400 متری چشم ها را نوازش می داد و سیرایی نداشت.

مطابق معمول مشغول عکاسی شدم و بعد از لحظاتی با جمع کردن تیم از شیبی تند،  با رعایت احتیاط راهی پایین دست و ییلاقات شدیم .

شیب واقعا تند بود و بر اساس ترک جی پی اس درمسیر بودیم اما ظاهرا از مسیر کم شیب تری هم راه داشت که باید در دفعات بعد آن را آزمود ...

دقیقا در خط اراس باید به سمت چپ متمایل شد و در نقطه ای که آغاز پاکوب هست به سمت راست طی طریق کرد که ما اینکار را نکردیم ...

هوا گرم بود و آفتاب سوزان ...

برای برخی حضور درانسحام تیمی سخت بود و این امر وظیفه ما را که اولویتمان سلامت تیم بود سخت می نمود ... عده ای کوله های خیلی سنگین بسته بودند که می شد با حذف برخی وسایل غیر ضرور و نگاه حرفه ای ترآن را سبک بست ...قادتا چیزی نباید از کوله آویزان باشد چرا که هم تعادل را به هم میزند هم امکان سقوط به تهدره در اماکن پر شیب محتمل است.

در پایین دست شیب، تند کلبه ای سنگی بود که شلنگ آب هم بود و حسابی دل ما به رغم گرم بودن آب شلنگ که از کیلومترها دور تر می آمد خنک کرد گفتند این شلنگ و این انتقال هم لطف محمود احمدی نژاد بوده است.

عده ای که زودتر از ما رسیده بودند کمی حوصله شان سر رفته بود و آفتاب گرم اذیتشان کرده بود اما خب، خاصیت کار تیمی همین است...عده ای تند و عده ای میانه ... پس از استراحتی کوتاه به سمت ییلاقی بودیم که آب و محل مناسبی در یال سر سبز داشته باشد 

دو طرف یال شیب تندی داشت و مملو از فضولات گاوهایی بود که صدایشان از داخل دره های اطراف شنیده میشد ....آرام آرام واردمه شدیم ...پیرمردی با اسب و گاوهایش اجازه اتراق نداد و کمی پایین تر رفتیم و نهایتا در محل مناسب که پراز فضولات بود به زحمت جایی پیدا کردیم که در پایین دست آن هم محل مناسبتری برای دیگر دوستان دیده می شد.

خوشبختانه آب فراهم بود و چوب هم موجود بود و یک کلبه دار باصفایی هم بنام آقای میرزایی (بازنشسته جهاد) هم بود که با گشاده رویی از ما استقبال کرد و هیزم و آتش در اختیار گذاشت 

شب اول را در میان رطوبت دلنواز به صبح رساندیم و امروز تقریبا روز سنگینی بود ... 

روز دوم :

ساعت 6 بیدار شدم و مشغول گشت زنی شدم

مه آرام آرام وارد دره می شد و برخلاف دیروز که پایین رفت امروز به سمت بالا کشیده میشد ... کم کمک ساعت به ده نزدیک میشد ... زباله ها را جمع کردم و به دوستان هم توصیه چنین کاری را داشتم که خدا را شکر همگی خوب بودند اما بهتر هم میشد...

سوزاندن زباله آن را محو نمیکند و باید تعه مانده آن را برگرداند و البته تفکیک زباله تر و خشک هم مهم است میشود پوست میوه و ... را مدفون و بطری ها را فشرده و بازگرداند.

بعد از بستن کوله مجددا راهی کمپ پایین تر شدیم خوشبختانه امروز مسیر سایه و از میان جنگل حنکو کوتاهتر بود و بعد از حدود سه ساعت در محل جدید که آب و چند خانه ییلاقی داشت اتراق کردیم و تا غروب مشغول امور شدیم ...

هیزم فراوان بود و باید در آتش هم به رغم فراوانی هیزم صرفه جویی کنیم تا برای دیگران هم بماند ...

تیمی اراکی هم در برنامه با ما مشترک بود که پیش از ما مستقر شده بودند و بعد از ناهار برگشتند ....

روز سوم: 

ساعت 9.5 بعد از صرف صبحانه و جمع آوری زباله ها که عده ای آن را سوزاندند به سمت ماسوله حرکت کردیم مسیر گاهی پر شیب و فراز و نشیب داشت و یواش یواش موج خستگی را می شد در گام برداری ها مشاهد کرد ... نهایتا حدود ساعت 3 به گیلونده رود رسیدیم و ناهاری خوردیم گرچه تنی هم به آب زدم و سپس با نیم ساعت پیاده روی به انتهای جاده ای خاکی رسیدم که از 8 کیلو متری ماسوله و 23 کیلو متری فومن منشعب میشد 

اتوبوس منتظر ما بود و پس از استراحتی کوتاه به سمت همدان حرکت کردیم و 3 صبح به مقصد رسیدیم .

سالها بود که گزارشی هر چند موجز ننوشته بودم و با آمدن کرونا اوضاع بدتر هم شده بود

لازم می دانم از آقایان داود بهشتی و هادی پرچمی ( طبیعت گردی ماژان)بایت زحمات تور تشکر کنم همچنین آقای مشفق همنورد گرامی در یاریگر تیم بودندو همه همراهان و همنوردان خانم و آقا که واقعا همت به خرح دادند(این برنامه به لحاظ سختی سه از پنج بود و هزینه تور با امکانات میان وعده و نیسان در ابتدا و انتهای مسیر 390 هزار برای هر نفر بود و قطعا امکانات خاص خود از جمله کوله 60 مثبت 10، کیسه خواب بهاره خوب و کم حجم و کم وزن، چادر دو پوش و تکپوش، کفش مناسب، پانچو و البسه مناشب و باتوم را میطلبد)

با احترام علی بیات

راهنمای تخصصی کوهستان

راهنمای گردشگریو طبیعت گردی

مربی و مدرس کوهنوردی

آب بر و ماسوله کجا هستند؟

آب بر، شهری از توابع زنجان اما دارای دسترسی مناسب از رودبار و منجیل است که ییلاقات ان در مرز گیلان معروف است و بسیاری از مسیرهای پیمایشی از مبدا آب بر شروع می شود.

ماسوله، زیباترین روستای پلکانی گیلان و ایران با شهرت جهانی است که از طریق یک جاده آسفالت به شهر فومن دسترسی دارد.

بهترین جاهای دیدنی مسیر آب بر به ماسوله کجاست؟

ییلاق دیزاب، ییلاق گرداب، امامزاده های جنگلی بکر در مسیر گرداب به گیلونده رود، آبشار امام دره

درجه سختی پیمایش آب بر به ماسوله چقدر است؟

سخت و مناسب تنها برای افراد با توانایی پیاده روی های طولانی دست کم 17 کیلومتر و آمادگی حمل کوله پشتی سنگین برای کاهش ارتفاع بیش از 2000 متر در مسیرهای ناهموار طبیعت به صورت پاکوب. شیب مسیر در برخی قسمتها زیاد است و در مواقع بارندگی مسیر سختی می باشد.

بیشتر بخوانید درhttps://aminmana.com/tracks/abbar-to-masuleh/

پانزدهمین برنامه سراسری #صعود_قلم  به صورت غیرمتمرکز  (به لحاظ رعایت پروتکل بهداشتی) در دوم آبانماه ۹۹ با صعود به قله ۳۴۲۸ متری #الوند در همدان اجرا شد.

در این برنامه که از دو هفته پیشتر برنامه ریزی آن صورت گرفته بود آقایان نعمت اخضری، #جلال چشمه قصابانی، علیرضا گوهری، مسعود علیپور، جلیل فراهانی، علی بیات، فواد ضاپور، سجاد عزتی و حمید قهرمانی حضورداشتند.

لازم به شرح است صعود قلم ،  صعودی است متشکل از کوهنویسانی که طی چند دهه اخیر در قالب وبلاگ، سایت و کانالهای اجتماعی در حوزه های کوهنوردی، آموزش، محیط زیست و مطالب مرتبط با برنامه کوهنوردی مطلب مینویسند و توسط هیئت اجرایی منتخب، هرساله برنامه ریزی و اجرا میگردد .

سجاد- بیات- گوهری و فواد

از راست:

فواد رضاپور، سجاد عزتی، جلال چشمه قصابانی،علی بیات، حمید قهرمانی، علی بیات

جلیل فراهانی و مسعود علیپور(نشسته)

با تشکر از تولیدی آپامهر

با تشکر از آقای جلال چشمه قصابای هیمالیا نورد خوب کشور که افتخار حضور دادند

پانزدهمین صعود #قلم

✍️در دهه ۸۰  و پیش از ظهور شبکه های مجازی امروزی که مطالبشان بسیار زیاد و گذرا هستند، بسیاری از #کوهنوردان و #کوهنویسان در قالب #وبلاگنویسی و ایجاد سایت سعی در انعکاس گزارش، عکس و مطالب مرتبط با کوه جهت ترویج فرهنگ کوهنویسی و کوهنوردی به صورت ماندگار داشتند که نسبت به پشینیان خود که به صورت مکتوب و گاهی با نقاشی و تهیه اسلاید همراه بود از یک نوآوری برخوردار بود.

🍀مطالب نوشته شده در وبلاگ ها گاهی باعث ارتباط نزدیک و گاهی اختلافاتی میشد، لذا همین چهره های نادیده سعی نمودند با یک خلاقیت تحت عنوان #صعود قلم دیدارهای چهره به چهره ای داشته باشند تا دایره دوستی ها گسترش یابد و بدینصورت #صعود_قلم زاده شد تا هر ساله علاقمندان با میزبانی یک نفر،  به قله ای صعود نمایند و بدینصورت تا پانزدهمین مرحله که امسال تحت شرایط #کرونا بصورت غیر متمرکز و به تعداد حداکثر ده نفر برای هر شهر بود پیش رفت.
 
🌺خوشبختانه تا کنون با همت جمعی به نحو مطلوبی این پرچم همچنان بالانگهداشته شده است .
☑️امید که این قلمها همواره جهت ترویج فرهنگ #آموزش #محیط_زیست و هر آنچه مفید #ورزش و #جامعه است پویا باشد.

پیشنهاد؛
دوستان لطفا عکسهای صعود اخیر را در وبلاگهایتان قرار دهید تا به رغم عزلت نشینی وبلاگها در مقابل شبکه های مجازی، این یار دیرین به روز گردد

ده سال پیش در همین وبلاگ نسبت به دو موضوع هشدار داده شد که به اختصار مجددا عنوان میگردد ؛

نخست توجه به باغات اطراف همدان و دامنه های الوند است که متاسفانه طی ده سال اخیر بنام گردشگری و باغ رستوران و ایجاد اشتغال شدیدا مورد اغماض واقع شده است (بلایی که با همین عناوین پر طمطراق بر سر الوند آوردیم و نابودش کردیم)

و نکته دوم بلایی بنام بلند مرتبه سازی در همدان است که متاسفانه طی چند سال اخیر شدیدا باعث افزایش مشکلات عدیده شهر نشینی در  همدان گردیده است که شاهد این اقدام غلط حفاری های هر روزه پیرامون تغییرات در فاضلاب شهری است که باید بدان مشکلات پارکینگ و ... را افزود .

مصاحبه کانال دیار الوند با‌

خبرگزاری دانشجویان ایران/ایسنا

فعالیت مجدد لودرها در دل الوند!/ روزگار سیاه "کوه مهربانی" در بهار

رکورددار صعود به الوند با اشاره به آغاز مجدد فعالیت‌های عمرانی در دل الوند، می‌گوید منطقه‌ای که با لودر به جان آن افتاده‌اند راه باریکه‌ای به نام جاده ضد یا زیگزاک و یکی از مسیرهای صعود الوند است که دارای شیب کمی بوده و مناسب صعود به این کوه است.
علی بیات رکورددار صعود به کوه الوند در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ی جاده کشی در در مسیر کوهستانی الوند گفت: الوند و دماوند در ادبیات ایران جایگاه خاصی دارند، به طوری که از دماوند به عنوان نماد استقامت و از الوند به عنوان نماد مهربانی یاد می‌شود و صعود به این کوه زیبا در تقویم ورزشی اکثر گروه‌های کوهنوردی کشور گنجانده می‌شود. کوهنوردان مستقل  همواره درصدد این هستند که صعود به الوند را در رزومه‌ی خود داشته باشند.
او افزود: منطقه‌ای که با لودر به جان آن افتاده‌اند راه باریکه‌ای به نام جاده ضد یا زیگزاک یکی از مسیرهای صعود به این کوه است که دارای شیب کمی بوده و مناسب صعود است. همچینن درباره منطقه الوند باید این را بگویم که طرح اجرای بالابر (تله‌کابین) از نیمه دهه ۷۰ کلید خورد و به دلیل کتیبه‌های گنجنامه که ممکن بود به دلیل حرکت‌ تسمه‌های بالابر آسیب ببیند، متوقف شد.

این کوه‌نورد که  بیش از 450 بار به الوند صعود کرده است و تمام اتفاقات احداث بالابر را به صورت تصاویر مستند دارد، گفت: با روی کار آمدن استاندار جدید در آن مقطع مجدداً این طرح فعال شد و با مشارکت شهرداری همدان و بخش خصوصی این پروژه مجدداً کلید خورد و جاده کشی غیر استاندارد همراه با تخریب انجام شد. مشخص بود افرادی که این جاده را می کشیدند هیچ طرح و نقشه‌ای نداشته و هرجا  لودر نمی‌توانست پیش برود مسیر را زخمی کرده و از یک راه دیگر مسیر را ادامه می‌دادند که آثار مستند آن موجود است.
این راهنمای گردشگری کوهستان بیان کرد: این کار مورد اعتراض بسیاری از فعالان محیط زیست قرار گرفت اما متاسفانه امثال بنده مورد اتهام و شکایت قرار گرفتیم. اگرچه به لطف خالق الوند تبرئه شدیم اما انرژی ما گرفته شد. متاسفانه  هر سال که فصل بهار می رسد شرکت به جان کوه الوند می‌افتد و هر ساله دنبال توسعه است بعد از ایجاد بالابر شاهد بودیم که آلاچیق ها و تالار پذیرایی در دشت بی نظیر میشان تاسیس شد که بعدها با پخش موسیقی در ایستگاه مقصدآلودگی‌های صوتی هم به آن اضافه شد. همچنین عشایر که ساکنین چند صدساله میشا نبوده و به نوعی حافظ دشت و چمن زار بودند به مشکل خوردند و کوچانده شدند.
بیات افزود: شغل‌های کاذب و فروش تنقلات با زباله‌های فراوان و فاضلاب و فروش قلیان در محل ورزشی کوهستان الوند باعث شد که محیط زیست آنجا از بین برود و بکر بودن و مفرح بودن خود را تسلیم گردشگران بعضا بی‌تعهد کنند که می‌گویند پول دادیم و وظیفه مسئولین است که آشغال‌های ما را جمع کنند. چنین  شائبه دنبال کردن ساخت هتل بیشتر نگران‌مان کرد که خوشبختانه تاکنون متوقف شده و نتوانسته مجوز بگیرد.
او در باره منطقه گنجنامه گفت: در خصوص گنجنامه هم باید اشاره کرد که چون جای خوش آب و هوا و تاریخی است تکرار پذیر نبوده و هر گونه آسیب بدان جبران ناپذیر است که متاسفانه شرکت خصوصی مذکور، ابتدا یک پاساژ چندین طبقه ساخت که قیمت مغازه‌های آن بسیار زیاد است. ساخت پارکینگ های سه گانه هم بر وسعت تخریب افزود که به احتمال تخریب جدید شامل احداث پارکینگ گنج نامه را نابود خواهد کرد. کوهنوردان بارها دلسوزانه تاکید کردند که این همه ساخت و ساز و افزایش جمعیت جز تولید زباله چیز دیگری ندارد.
این کوهنورد افزود: ما نیامده‌ایم که طبیعت خدادادی را به نام گردشگری و توسعه و بکام عمر ناچیز خود به باد دهیم و متاسفانه طبیعت دست کسی سپرده شده که هیچ تعهدی به فردای های الوند همدان ندارد.
رکورددار صعود به الوند افزود: طرحی به نام جاده سلامت قرار بود اجرا شود. این طرح باعث ایجاد و احداث جاده‌ای از نیمه راه همدان به منطقه گنجنامه خواهد شد و آن را به عنوان یک جاده گردشگری خواهند نامید. این طرح که مورد اعتراض واقع شده است ظاهرا تکذیب شد اما متاسفانه شاهدیم که  در طول تعطیلات عید فطر و سکوت مسئولین کار جلو رفته، سوال مهم این است که مسئولین امر کجا هستند و  به نظر می‌رسد که این اقدام آخر نخواهد بود چرا که  هر ساله بهار الوند با این اقدامات سیاه بهار می‌شود و این اقدامات باید بواسطه ورود قوه قضاییه متوقف شود.
بیات در پایان به عنوان یک راهنمای گردشگری اضافه کرد: ما دوست‌دار رشد و تعالی و شکوفایی استان‌مان هستیم و مخالفتی با توسعه گردشگری نداریم اما باید تحلیل هزینه فایده داشته باشیم که چه چیزی از دست می‌دهیم و چی چیزی بدست می‌آروریم که در این بین طبیعت الوند قربانی بزرگ است.